SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
sich
fein
machen
sik
fein
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
fertig
machen
[etw zu Ende bringen]
wat
torecht
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
fertig
machen
[etw zu Ende bringen]
wat
kloor
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
fertig
machen
[etw zu Ende bringen]
wat
schier
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
fertig
machen
[ein Schiff auslaufbereit machen]
wat
utkloreren
Konjugation
×
Konjugation von kloreren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kloreren; kloreer, kloreert
ik
kloreer
kloreer
(kloreerde)
kloreert
du
kloreerst
kloreerst
(kloreerdest)
he/se/dat
kloreert
kloreer
(kloreerde)
wi/ji/Se/se
kloreert
(kloreren)
kloreren
(kloreerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
fertig
machen
[sich bereit machen]
sik
rüsten
Konjugation
×
Konjugation von rüsten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
rüsten; rüst, rüst
ik
rüst
rüst
(rüstde, rüstede)
rüst
du
rüst
rüst
(rüstdest, rüstedest)
he/se/dat
rüst
rüst
(rüstde, rüstede)
wi/ji/Se/se
rüst
(rüsten)
rüsten
(rüstden, rüsteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
fertig
machen
[etw/jmdn/sich bereitmachen]
wat/een/sik
torecht
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
fertig
machen
[etw/jmdn/sich bereitmachen]
wat/een/sik
kloor
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
fertig
machen
[etw/jmdn/sich bereitmachen]
wat/een/sik
schier
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw von etw
frei
machen
[etw räumen]
wat vun wat
free
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw von etw
frei
machen
[etw räumen]
wat vun wat
frie
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
frei
machen
[dienstfrei nehmen, freie Zeit erübrigen]
sik
free
nehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
frei
machen
[dienstfrei nehmen, freie Zeit erübrigen]
sik
frie
nehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
frei
machen
[dienstfrei nehmen, freie Zeit erübrigen]
sik
free
nehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
frei
machen
[dienstfrei nehmen, freie Zeit erübrigen]
sik
frie
nehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
frisch
machen
sik
frisch
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
glatt
machen
wat
glattmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
glatt
machen
wat
glatt
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
Halt
machen
anholen
Konjugation
×
Konjugation von holen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
holen; hool, hoolt
ik
hool
heel/hööl
holen
du
höllst/hüllst
heelst/höölst
he/se/dat
höllt/hüllt
heel/hööl
wi/ji/Se/se
hoolt
(holen)
helen/hölen
(in Klammern regionale Nebenformen)
Halt
machen
anhollen
Konjugation
×
Konjugation von hollen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
hollen; holl, hollt
ik
holl
höll
hollen
du
höllst/hüllst
höllst
he/se/dat
höllt/hüllt
höll
wi/ji/Se/se
hollt
(hollen)
höllen
(in Klammern regionale Nebenformen)
Halt
machen
stahnblieven
Konjugation
×
Konjugation von blieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
blieven; bliev, blievt
ik
bliev
bleev
bleven
du
bliffst
bleevst
he/se/dat
blifft
bleev
wi/ji/Se/se
blievt
(blieven)
bleven
(in Klammern regionale Nebenformen)
Halt
machen
stahn
blieven
Konjugation
×
Konjugation von blieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
blieven; bliev, blievt
ik
bliev
bleev
bleven
du
bliffst
bleevst
he/se/dat
blifft
bleev
wi/ji/Se/se
blievt
(blieven)
bleven
(in Klammern regionale Nebenformen)
Halt
machen
stoppen
Konjugation
×
Konjugation von stoppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
stoppen; stopp, stoppt
ik
stopp
stopp
(stoppde, stoppede)
stoppt
du
stoppst
stoppst
(stoppdest, stoppedest)
he/se/dat
stoppt
stopp
(stoppde, stoppede)
wi/ji/Se/se
stoppt
(stoppen)
stoppen
(stoppden, stoppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Halt
machen
Hoolstopp
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
Halt
machen
Hollstopp
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
hart
machen
wat
hart
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
heil
machen
wat
heel
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
kaputt
machen
[etw erheblich beschädigen]
wat
tweimaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
kaputt
machen
[etw erheblich beschädigen]
wat
twei
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
kaputt
machen
[etw erheblich beschädigen]
wat
intweimaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
kaputt
machen
[etw erheblich beschädigen]
wat
intwei
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
kaputt
machen
[etw erheblich beschädigen]
wat
kaputt
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
kirre
machen
een
verrückt
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
kurz
machen
[etw nicht lang machen]
wat
kort
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
es
kurz
machen
[nicht lange reden]
dat
kort
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
leer
machen
wat
leddig
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm/sich etw
leicht
machen
een/sik wat
licht
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
machen
[in allen hd Bed]
wat
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
machen
[etw tun/unternehmen, sich mit etw beschäftigen]
wat
doon
Konjugation
×
Konjugation von doon
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
doon; do, doot
ik
do
dee
daan
du
deist
deest
he/se/dat
deit
dee
wi/ji/Se/se
doot
(doon)
deen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
machen
[etw tun/unternehmen, sich mit etw beschäftigen]
wat
ünnernehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
machen
[vom Geld: etw verdienen]
wat
innehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
machen
[vom Geld: etw verdienen]
wat
verdenen
Konjugation
×
Konjugation von denen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
denen; deen, deent
ik
deen
deen
(deende)
deent
du
deenst
deenst
(deendest)
he/se/dat
deent
deen
(deende)
wi/ji/Se/se
deent
(denen)
denen
(deenden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
machen
[vom Geld: etw kosten]
wat
kosten
Konjugation
×
Konjugation von kosten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kosten; kost, kost
ik
kost
kost
(kostde, kostede)
kost
du
kost
kost
(kostdest, kostedest)
he/se/dat
kost
kost
(kostde, kostede)
wi/ji/Se/se
kost
(kosten)
kosten
(kostden, kosteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
machen
[vom Geld: etw kosten]
wat
kösten
Konjugation
×
Konjugation von kösten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kösten; köst, köst
ik
köst
köst
(köstde, köstede)
köst
du
köst
köst
(köstdest, köstedest)
he/se/dat
köst
köst
(köstde, köstede)
wi/ji/Se/se
köst
(kösten)
kösten
(köstden, kösteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
machen
[vom Rechnen: ergeben]
wat
geven
Konjugation
×
Konjugation von geven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
geven; giff/geev, geevt
ik
geev
geev
geven
du
giffst
geevst
he/se/dat
gifft
geev
wi/ji/Se/se
geevt
(geven)
geven
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
machen
[vom Rechnen: ergeben]
wat
wesen
/
ween
/
sien
Konjugation
×
Konjugation von wesen/ween/sien
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wesen/ween/sien; wees/sie, weest/sied
ik
bün
weer/wöör
wesen/ween/west
du
büst
weerst/wöörst
he/se/dat
is
weer/wöör
wi/ji/Se/se
sünd
weren/wören
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
machen
[etw übernehmen]
wat
övernehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
machen
[von etw herrühren]
vun wat
kamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
einen auf etw
machen
wat
spelen
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von spelen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
spelen; speel, speelt
ik
speel
speel
(speelde)
speelt
du
speelst
speelst
(speeldest)
he/se/dat
speelt
speel
(speelde)
wi/ji/Se/se
speelt
(spelen)
spelen
(speelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
machen
[sich beeilen]
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
machen
[sich beeilen]
tomaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
in etw
machen
in wat
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
in etw
machen
wat
bedrieven
Konjugation
×
Konjugation von drieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drieven; driev, drievt
ik
driev
dreev
dreven
du
driffst
dreevst
he/se/dat
drifft
dreev
wi/ji/Se/se
drievt
(drieven)
dreven
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn ...
machen
[jmdn glücklich usw. machen]
een ...
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn zu etw
machen
een to wat
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich an etw
machen
sik an wat
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich an etw
machen
sik wat
annehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
machen
[sich entwickeln + sich aufspielen]
sik
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
machen
lassen
wat
maken
laten
Konjugation
×
Konjugation von laten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
laten; laat, laat
ik
laat
leet/lööt
laten
du
lettst/löttst
leetst/löötst
he/se/dat
lett/lött
leet/lööt
wi/ji/Se/se
laat
(laten)
leten/löten
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
machen
lassen
gahn
Konjugation
×
Konjugation von gahn
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gahn; gah, gaht
ik
gah
gung/güng
gahn
du
geihst
gungst/güngst
he/se/dat
geiht
gung/güng
wi/ji/Se/se
gaht
(gahn)
gungen/güngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
machen
lassen
sik
maken
laten
Konjugation
×
Konjugation von laten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
laten; laat, laat
ik
laat
leet/lööt
laten
du
lettst/löttst
leetst/löötst
he/se/dat
lett/lött
leet/lööt
wi/ji/Se/se
laat
(laten)
leten/löten
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
nass
machen
sik
natt
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn
nass
machen
een/wat
natt
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich nicht
nass
machen
[sich nicht engagieren]
sik nich
natt
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
ein
Nickerchen
machen
dösen
[ø:]
Konjugation
×
Konjugation von dösen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
dösen; döös, dööst
ik
döös
döös
(döösde)
dööst
du
dööst
dööst
(döösdest)
he/se/dat
dööst
döös
(döösde)
wi/ji/Se/se
dööst
(dösen)
dösen
(döösden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
ein
Nickerchen
machen
druseln
Konjugation
×
Konjugation von druseln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
druseln; drusel, druselt
ik
drusel
drusel
(druselde)
druselt
du
druselst
druselst
(druseldest)
he/se/dat
druselt
drusel
(druselde)
wi/ji/Se/se
druselt
(druseln)
druseln
(druselden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
ein
Nickerchen
machen
nicken
Konjugation
×
Konjugation von nicken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nicken; nick, nickt
ik
nick
nick
(nickde, nickede)
nickt
du
nickst
nickst
(nickdest, nickedest)
he/se/dat
nickt
nick
(nickde, nickede)
wi/ji/Se/se
nickt
(nicken)
nicken
(nickden, nickeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
rein
machen
wat/een/sik
schier
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
rein
machen
wat/een/sik
putzen
Konjugation
×
Konjugation von putzen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
putzen; putz, putzt
ik
putz
putz
(putzde)
putzt
du
putzt
putzt
(putzdest)
he/se/dat
putzt
putz
(putzde)
wi/ji/Se/se
putzt
(putzen)
putzen
(putzden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
rein
machen
wat/een/sik
reinigen
Konjugation
×
Konjugation von reinigen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
reinigen; reinig, reinigt
ik
reinig
reinig
(reinigde)
reinigt
du
reinigst
reinigst
(reinigdest)
he/se/dat
reinigt
reinig
(reinigde)
wi/ji/Se/se
reinigt
(reinigen)
reinigen
(reinigden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
rein
machen
wat/een/sik
rein
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
rein
machen
wat/een/sik
reineferen
Konjugation
×
Konjugation von reineferen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
reineferen; reinefeer, reinefeert
ik
reinefeer
reinefeer
(reinefeerde)
reinefeert
du
reinefeerst
reinefeerst
(reinefeerdest)
he/se/dat
reinefeert
reinefeer
(reinefeerde)
wi/ji/Se/se
reinefeert
(reineferen)
reineferen
(reinefeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
satt
machen
een
satt
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
sauber
machen
wat/een/sik
schier
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
sauber
machen
wat/een/sik
putzen
Konjugation
×
Konjugation von putzen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
putzen; putz, putzt
ik
putz
putz
(putzde)
putzt
du
putzt
putzt
(putzdest)
he/se/dat
putzt
putz
(putzde)
wi/ji/Se/se
putzt
(putzen)
putzen
(putzden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
sauber
machen
wat/een/sik
reinigen
Konjugation
×
Konjugation von reinigen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
reinigen; reinig, reinigt
ik
reinig
reinig
(reinigde)
reinigt
du
reinigst
reinigst
(reinigdest)
he/se/dat
reinigt
reinig
(reinigde)
wi/ji/Se/se
reinigt
(reinigen)
reinigen
(reinigden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
sauber
machen
wat/een/sik
rein
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
sauber
machen
wat/een/sik
reineferen
Konjugation
×
Konjugation von reineferen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
reineferen; reinefeer, reinefeert
ik
reinefeer
reinefeer
(reinefeerde)
reinefeert
du
reinefeerst
reinefeerst
(reinefeerdest)
he/se/dat
reinefeert
reinefeer
(reinefeerde)
wi/ji/Se/se
reinefeert
(reineferen)
reineferen
(reinefeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sauber
machen
[Schiff reinigen, Hausputz machen]
rein
Schipp
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
sauber
machen
wat
opkloren
Konjugation
×
Konjugation von kloren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kloren; kloor, kloort
ik
kloor
kloor
(kloorde)
kloort
du
kloorst
kloorst
(kloordest)
he/se/dat
kloort
kloor
(kloorde)
wi/ji/Se/se
kloort
(kloren)
kloren
(kloorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
sauber
machen
wat
upkloren
Konjugation
×
Konjugation von kloren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kloren; kloor, kloort
ik
kloor
kloor
(kloorde)
kloort
du
kloorst
kloorst
(kloordest)
he/se/dat
kloort
kloor
(kloorde)
wi/ji/Se/se
kloort
(kloren)
kloren
(kloorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
sauber
machen
wat
süvern
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von süvern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
süvern; süver, süvert
ik
süver
süver
(süverde)
süvert
du
süverst
süverst
(süverdest)
he/se/dat
süvert
süver
(süverde)
wi/ji/Se/se
süvert
(süvern)
süvern
(süverden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
scharf
machen
[etw schärfen]
wat
scharp
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
scheu
machen
[erschrecken u. wild machen]
een
schu
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
scheu
machen
[erschrecken u. wild machen]
een
scho
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
schlank
machen
slank
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
schlapp
machen
[Schlappheit bewirken]
slapp
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
schnell
machen
[für höheres Tempo bearbeiten]
wat
flinker
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
schnell
machen
[für höheres Tempo bearbeiten]
wat
gauer
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
schön
machen
een/sik
torechtmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
schön
machen
een/sik
feinmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
schön
machen
een/sik
fein
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
schön
machen
een/sik
fienmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
schön
machen
een/sik
fien
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
schön
machen
een/sik
schöönmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
schön
machen
een/sik
schöön
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
schön
machen
een/sik
smuckmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
schön
machen
een/sik
smuck
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
schön
machen
een/sik
rutputzen
Konjugation
×
Konjugation von putzen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
putzen; putz, putzt
ik
putz
putz
(putzde)
putzt
du
putzt
putzt
(putzdest)
he/se/dat
putzt
putz
(putzde)
wi/ji/Se/se
putzt
(putzen)
putzen
(putzden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
schön
machen
een/sik
utstafferen
Konjugation
×
Konjugation von stafferen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
stafferen; staffeer, staffeert
ik
staffeer
staffeer
(staffeerde)
staffeert
du
staffeerst
staffeerst
(staffeerdest)
he/se/dat
staffeert
staffeer
(staffeerde)
wi/ji/Se/se
staffeert
(stafferen)
stafferen
(staffeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
schwer
machen
een wat
suer
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
selig
machen
selig
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
sicher
machen
wat
seker
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
sicher
machen
wat
sekern
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von sekern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
sekern; seker, sekert
ik
seker
seker
(sekerde)
sekert
du
sekerst
sekerst
(sekerdest)
he/se/dat
sekert
seker
(sekerde)
wi/ji/Se/se
sekert
(sekern)
sekern
(sekerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
wahr
machen
wat
wohr
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
warm
machen
wat
opwarmen
Konjugation
×
Konjugation von warmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
warmen; warm, warmt
ik
warm
warm
(warmde, warmede)
warmt
du
warmst
warmst
(warmdest, warmedest)
he/se/dat
warmt
warm
(warmde, warmede)
wi/ji/Se/se
warmt
(warmen)
warmen
(warmden, warmeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
warm
machen
wat
upwarmen
Konjugation
×
Konjugation von warmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
warmen; warm, warmt
ik
warm
warm
(warmde, warmede)
warmt
du
warmst
warmst
(warmdest, warmedest)
he/se/dat
warmt
warm
(warmde, warmede)
wi/ji/Se/se
warmt
(warmen)
warmen
(warmden, warmeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
warm
machen
wat
warm
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
weich
machen
wat
week
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
weiter
machen
[weiten, ausdehnen]
wat
utwieden
Konjugation
×
Konjugation von wieden
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wieden; wied, wiedt
ik
wied
wied
(wiedte, wiedete)
wiedt
du
wiedst
(wiedest)
wiedst
(wiedtest, wiedetest)
he/se/dat
wiedt
(wiedet)
wied
(wiedte, wiedete)
wi/ji/Se/se
wiedt
(wieden)
wieden
(wiedten, wiedeten)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
weiter
machen
[weiten, ausdehnen]
wat
wieden
Konjugation
×
Konjugation von wieden
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wieden; wied, wiedt
ik
wied
wied
(wiedte, wiedete)
wiedt
du
wiedst
(wiedest)
wiedst
(wiedtest, wiedetest)
he/se/dat
wiedt
(wiedet)
wied
(wiedte, wiedete)
wi/ji/Se/se
wiedt
(wieden)
wieden
(wiedten, wiedeten)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
wild
machen
[in allen hd Bed]
een
wild
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
wild
machen
[jmdn wütend machen]
een dull
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
wild
machen
[jmdn verrückt machen]
een verrückt
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
aus
etw
keinen
Hehl
machen
wat
ahn
/
sünner
Verhehlen
seggen
das
Eigentum
geltend
machen
dat
Egen
/
Egendom
föddern
/
verlangen
den
Eigentumsvorbehalt
geltend
machen
dat
vörbeholen
/
vörbehollen
Egen
/
Egendom
torüchföddern
den
Eigentumsvorbehalt
geltend
machen
dat
vörbeholen
/
vörbehollen
Egen
/
Egendom
torüchverlangen
die
Probe
aufs
Exempel
machen
en
Proov
maken
ein
Nickerchen
machen
sik
op't
/
up't
Ohr
leggen
ein
Nickerchen
machen
sik
op
/
up
de
Siet
leggen
Eindruck
machen
goot
gefallen
eine
Forderung
erheben
/
stellen
/
geltend
machen
wat
föddern
einen
Anspruch
geltend
machen
enen
Anspröök
stellen
einen
Nachbarschaftsbesuch
machen
op
/
up
Naverschop
gahn
einen
spitzen
Mund
machen
den
Mund
in
de
Pünt
tehn
/
trecken
Fortschritte
machen
Schreed
/
enen
Schritt
na
vörn
maken
große
Anstrengungen
machen
sik
dat
suer
warrn
laten
große
Anstrengungen
machen
sik
suer
doon
jmdm
den
Garaus
machen
een
an
de
Kant
/
Siet
bringen
jmdm
den
Garaus
machen
een
bikant
/
bisiet
bringen
jmdm
den
Garaus
machen
een
üm
de
Eck
bringen
jmdm
den
Garaus
machen
een
enen
Kopp
/
Kupp
körter
maken
jmdm
Schwierigkeiten
machen
[jmdm Probleme machen]
een
enen
Knüppel
mang
de
Been
/
Beens
smieten
jmdm
Schwierigkeiten
machen
[jmdm Probleme machen]
een
wat
in'n
Weg
leggen
jmdm
Schwierigkeiten
machen
[jmdm Probleme machen]
een
allerhand
in'n
Weg
leggen
jmdn
auf
etw
aufmerksam
machen
[heimlich]
een
wat
steken
jmdn
auf
etw
/
jmdn
aufmerksam
machen
een
op
/
up
wat
/
een
henwiesen
jmdn
empört
machen
een
in
Brass
/
Raasch
bringen
jmdn
wütend
machen
een
in
Brass
/
Raasch
bringen
jmdn
zornig
machen
een
in
Brass
bringen
jmdn
zornig
machen
een
in
Raasch
bringen
machen:
das
macht
nichts
dat
maakt
nix
machen:
das
macht
nichts
dat
scheelt
nix
machen:
das
macht
nichts
dor
is
nix
bi
machen:
ich
mach
schon
ik
loop
al
machen:
mach!
maak
to!
machen:
mach!
nu
man
to!
machen:
mach,
dass
du
fertig
wirst!
maak
/
seh
to,
dat
du
fardig
/
kloor
warrst!
machen:
mach
nicht
so
lange!
hool
/
holl
di
dor
nich
so
lang
mit
op
/
up!
Schmarren
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Faxen
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
Schmarren
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Flööt
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
Schmarren
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Flusen
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
Schmarren
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Grappen
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
Schmarren
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Grillen
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
Schmarren
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Kneep
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
Schmarren
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Kreihenschiet
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
(salopp)
Schmu
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Faxen
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
Schmu
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Flööt
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
Schmu
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Flusen
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
Schmu
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Grappen
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
Schmu
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Grillen
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
Schmu
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Kneep
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
Schmu
machen
[Unsinn im Kopf haben]
Kreihenschiet
in'n
Kopp
/
Kupp
hebben
(salopp)
sich
an
die
Arbeit
machen
bigahn
sich
an
die
Arbeit
machen
bikamen
un
...
sich
etw
nicht
leicht
machen
[sich sehr anstrengen]
sik
wat
suer
warrn
laten
sich
selbständig
machen
en
egen
Warf
anfaten
sich
selbständig
machen
sülven
en
Warf
anfaten
sich
selbstständig
machen
en
egen
Warf
anfaten
sich
selbstständig
machen
sülven
en
Warf
anfaten
zum Seitenanfang