SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Dasein
Leven
[e:]
n
Erdenlauf
Leven
n
op/up de Eer
Erdenleben
Leven
n
op/up de Eer
Hofleben
Leven
n
an'n Hoff
Landleben
Leven
[e:]
n
op'n/up'n Lann
Leben
[in allen hd Bed]
Leven
[e:]
n
, Pl.:
(ggf)
Leven/~s
Lebensinhalt
Leven
[e:]
n
Lebenswirklichkeit
dat würkliche
Leven
[e:]
n
Unsterblichkeit
ewig
Leven
n
Wohlleben
sorgenfree
Leven
n
in Woll~/Wullstand
Wohlleben
sorgenfrie
Leven
n
in Woll~/Wullstand
Verben
ein Leben
führen
leven
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
leben
leven
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
lebensfähig
sein
leven
könen
Konjugation
×
Konjugation von könen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
könen
ik
kann
kunn
kunnt
du
kannst
kunnst
he/se/dat
kann
kunn
wi/ji/Se/se
köönt
(könen)
kunnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
lieben
een
leven
[εɪ]
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
wiederlieben
[jmds Liebe erwidern]
een ok
leven
[εɪ]
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
leben
[ein ... Leben leben/verbringen/zubringen]
en ...
Leven
hebben
Konjugation
×
Konjugation von hebben
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
hebben; heff, hebbt/hefft
ik
hebb/heff
harr
hatt
du
hest
harrst
he/se/dat
hett
harr
wi/ji/Se/se
hebbt/hefft
(hebben)
harrn
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
(Genitiv)
leben
[sich einer Sache widmen, hingeben]
för wat
leven
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
in etw
leben
[in allen hd Bed]
in wat
leven
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
leben
[durchleben, vorleben, im Leben praktizieren]
in wat
leven
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
auf etw
leben
op/up wat
leven
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
leben
sik
leven
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
von etw
existieren
vun wat
leven
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
von etw
leben
[seinen Lebensunterhalt von etw bestreiten]
vun wat
leven
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
von etw
zehren
[von etw leben, z. B. Ersparnissen, schönen Erlebnissen]
vun wat
leven
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
es
geht
ums
Überleben
dat
geiht
op
/
up
Leven
un
Dood
lebensüberdrüssig
sein
dat
Leven
leed
hebben
/
wesen
/
ween
/
sien
Lebensbedarf
dat
Nödige
to'n
Leven
das
ist
lebensverkürzend
dat
verkört
dat
Leven
das
ist
lebensverlängernd
dat
verlängert
dat
Leven
jmdn
wiederbeleben
[jmdn reanimieren]
een
in't
Leven
torüchhalen
jmdn
wiederbeleben
[jmdn reanimieren]
een
wedder
in't
Leven
halen
sehr
gern
för
mien
/
sien
Leven
geern
lebensbejahend
sein
ja
to'n
/
to't
Leven
seggen
während
/
zeit
meines
Lebens
mien
Leven
lang
lebenstüchtig
sein
mit
beid
Been
in't
Leven
stahn
mit
jmdm
auf
Kriegsfuß
stehen
/
leben
mit
een
op
/
up
Kriegsfoot
stahn
/
leven
lebensbedrohend
op
/
up
Leven
un
Dood
lebensbedrohlich
op
/
up
Leven
un
Dood
lebensfeindlich
op
/
up
Leven
un
Dood
lebensgefährlich
op
/
up
Leven
un
Dood
Wechselfälle
des
Lebens
Op
/
Up
un
Af
in't
Leven
lebensfern
sein
[nicht der Lebenserfahrung entsprechen]
op'n
/
up'n
Maan
leven
sie
sind
Gleichgesinnte
se
sünd
een
Lief
un
een
Leven
sein
Leben
mit
Hilfsarbeiten
fristen
sien
Leven
mit
Uthölpsarbeiden
holen
/
hollen
Selbstmord
begehen
sik
dat
Leven
nehmen
erfahrungsgemäß
so
as
dat
Leven
dat
lehrt
Wiederbelebungsversuch
Versöök,
een
in't
Leven
torüchtohalen
Wiederbelebungsversuch
Versöök,
een
wedder
in't
Leven
to
halen
lebensmüde
vun'n
/
vun't
Leven
mööd
un
satt
Lebensbedarf
wat
to'n
Leven
bruukt
warrt
Lebensbedarf
wat
to'n
Leven
nödig
deit
zum Seitenanfang