SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
All
you can eat
Eten
n
na Wahl un Will
Essen
[in allen hd Bed]
Eten
[e:]
n
, Pl.: Eten
Essen
[zum Essen zubereitete Speise]
Eten
n
, Pl.: Eten
Gericht
[Speise, zubereitetes Essen, Mahl]
Eten
[e:]
n
, Pl.: Eten
Mahl
Eten
[e:]
n
Speise
Eten
n
Gebackenes
backt
Eten
n
Bordverpflegung
Eten
un
Drinken
an Boord
Essen
und
Trinken
Eten
un
Drinken
Nahrung
Eten
un
Drinken
Verpflegung
[Kost]
Eten
un
Drinken
das leibliche
Wohl
Eten
un
Drinken
Lieblingsgericht
leefst
Eten
[e:]
n
, Pl.: leefste Eten
Lieblingsspeise
leefst
Eten
[e:]
n
, Pl.: leefste Eten
Eintopf
mangkaakt
Eten
n
, Pl.: mangkaakt Eten
Essstörung
stöört
Eten
[e:]
n
Verben
essen
[in allen hd Bed]
eten
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von eten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
eten; itt/eet, eet
ik
eet
eet
eten
du
ittst
eetst
he/se/dat
itt
eet
wi/ji/Se/se
eet
(eten)
eten
(in Klammern regionale Nebenformen)
futtern
[in allen hd Bed]
eten
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von eten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
eten; itt/eet, eet
ik
eet
eet
eten
du
ittst
eetst
he/se/dat
itt
eet
wi/ji/Se/se
eet
(eten)
eten
(in Klammern regionale Nebenformen)
speisen
[essen]
eten
Konjugation
×
Konjugation von eten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
eten; itt/eet, eet
ik
eet
eet
eten
du
ittst
eetst
he/se/dat
itt
eet
wi/ji/Se/se
eet
(eten)
eten
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
füttern
[Kind]
een wat to
eten
geven
Konjugation
×
Konjugation von geven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
geven; giff/geev, geevt
ik
geev
geev
geven
du
giffst
geevst
he/se/dat
gifft
geev
wi/ji/Se/se
geevt
(geven)
geven
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/welche
überfüttern
[Kinder]
een/wölk/welk to veel to
eten
geven
Konjugation
×
Konjugation von geven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
geven; giff/geev, geevt
ik
geev
geev
geven
du
giffst
geevst
he/se/dat
gifft
geev
wi/ji/Se/se
geevt
(geven)
geven
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
essen
[in allen hd Bed]
wat
eten
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von eten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
eten; itt/eet, eet
ik
eet
eet
eten
du
ittst
eetst
he/se/dat
itt
eet
wi/ji/Se/se
eet
(eten)
eten
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
futtern
[in allen hd Bed]
wat
eten
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von eten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
eten; itt/eet, eet
ik
eet
eet
eten
du
ittst
eetst
he/se/dat
itt
eet
wi/ji/Se/se
eet
(eten)
eten
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
einnehmen
[Essbares zu sich nehmen]
wat
eten
Konjugation
×
Konjugation von eten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
eten; itt/eet, eet
ik
eet
eet
eten
du
ittst
eetst
he/se/dat
itt
eet
wi/ji/Se/se
eet
(eten)
eten
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
leer
essen
wat
leddig
eten
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von eten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
eten; itt/eet, eet
ik
eet
eet
eten
du
ittst
eetst
he/se/dat
itt
eet
wi/ji/Se/se
eet
(eten)
eten
(in Klammern regionale Nebenformen)
Adjektive und Adverbien
gegessen
eten
[e:]
ungegessen
[nicht gegessen/verspeist]
nich
eten
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
das
ist
essbar
dat
kann
man
/
een
eten
das
ist
genießbar
dat
kann
man
/
een
eten
das
ist
ungenießbar
dat
kann
nüms
/
keen
eten
das
ist
essbar
dat
lett
sik
eten
das
ist
genießbar
dat
lett
sik
eten
das
ist
ungenießbar
dat
lett
sik
nich
eten
Selbstverpflegung
dat
Sülvensorgen
/
Sülvstsorgen
för
Eten
un
Drinken
Marschverpflegung
Eten
un
Drinken
för
ünnerwegens
zum Seitenanfang