Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

etw erstehen [etw kaufen]

wat köpen [œy]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
köpen; kööp, kööpt	ik	kööp	köff	köfft
	du	köffst	köffst
	he/se/dat	köfft	köff
	wi/ji/Se/se	kööpt (köpen)	köffen

(in Klammern regionale Nebenformen)

weitere Treffer anzeigen

weitere Treffer

Substantiveanzeigen

Verbenanzeigen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kieken; kiek, kiekt	ik	kiek	keek	keken
	du	kickst/kiekst	keekst
	he/se/dat	kickt/kiekt	keek
	wi/ji/Se/se	kiekt (kieken)	keken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt	ik	kaam	keem/kööm	kamen
	du	kummst/kümmst	keemst/köömst
	he/se/dat	kummt/kümmt	keem/kööm
	wi/ji/Se/se	kaamt (kamen)	kemen/kömen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
schulen; schuul, schuult	ik	schuul	schuul (schuulde)	schuult
	du	schuulst	schuulst (schuuldest)
	he/se/dat	schuult	schuul (schuulde)
	wi/ji/Se/se	schuult (schulen)	schulen (schuulden)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
düden; düüd, düüdt	ik	düüd	düüd (düüdte, düdete)	düüdt
	du	düüdst (düdest)	düüdst (düüdtest, düdetest)
	he/se/dat	düüdt (düdet)	düüd (düüdte, düdete)
	wi/ji/Se/se	düüdt (düden)	düden (düüdten, düdeten)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kriegen; krieg, kriegt	ik	krieg	kreeg	kregen
	du	kriggst	kreegst
	he/se/dat	kriggt	kreeg
	wi/ji/Se/se	kriegt (kriegen)	kregen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
griepen; griep, griept	ik	griep	greep	grepen
	du	grippst	greepst
	he/se/dat	grippt	greep
	wi/ji/Se/se	griept (griepen)	grepen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kloken; klook, klookt	ik	klook	klook (klookde)	klookt
	du	klookst	klookst (klookdest)
	he/se/dat	klookt	klook (klookde)
	wi/ji/Se/se	klookt (kloken)	kloken (klookden)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
geven; giff/geev, geevt	ik	geev	geev	geven
	du	giffst	geevst
	he/se/dat	gifft	geev
	wi/ji/Se/se	geevt (geven)	geven

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
könen	ik	kann	kunn	kunnt
	du	kannst	kunnst
	he/se/dat	kann	kunn
	wi/ji/Se/se	köönt (könen)	kunnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wesen/ween/sien; wees/sie, weest/sied	ik	bün	weer/wöör	wesen/ween/west
	du	büst	weerst/wöörst
	he/se/dat	is	weer/wöör
	wi/ji/Se/se	sünd	weren/wören

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kennen; kenn, kennt	ik	kenn	kenn (kennde, kenne)	kennt
	du	kennst	kennst (kenndest, kennest)
	he/se/dat	kennt	kenn (kennde, kenne)
	wi/ji/Se/se	kennt (kennen)	kennen (kennden)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
weten; weet, weet	ik	weet	wüss/wuss	weten/wüsst/wusst
	du	weetst/weeßt	wüsst/wusst
	he/se/dat	weet	wüss/wuss
	wi/ji/Se/se	weet (weten)	wüssen/wussen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
hebben; heff, hebbt/hefft	ik	hebb/heff	harr	hatt
	du	hest	harrst
	he/se/dat	hett	harr
	wi/ji/Se/se	hebbt/hefft (hebben)	harrn

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
könen	ik	kann	kunn	kunnt
	du	kannst	kunnst
	he/se/dat	kann	kunn
	wi/ji/Se/se	köönt (könen)	kunnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
stahn; stah, staht	ik	stah	stunn/stünn	stahn
	du	steihst	stunnst/stünnst
	he/se/dat	steiht	stunn/stünn
	wi/ji/Se/se	staht (stahn)	stunnen/stünnen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
holen; hool, hoolt	ik	hool	heel/hööl	holen
	du	höllst/hüllst	heelst/höölst
	he/se/dat	höllt/hüllt	heel/hööl
	wi/ji/Se/se	hoolt (holen)	helen/hölen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
hollen; holl, hollt	ik	holl	höll	hollen
	du	höllst/hüllst	höllst
	he/se/dat	höllt/hüllt	höll
	wi/ji/Se/se	hollt (hollen)	höllen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
gahn; gah, gaht	ik	gah	gung/güng	gahn
	du	geihst	gungst/güngst
	he/se/dat	geiht	gung/güng
	wi/ji/Se/se	gaht (gahn)	gungen/güngen

Adjektive und Adverbienanzeigen

Ausdrücke, Redensarten, Wendungenanzeigen

zum Seitenanfang

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
dwingen; dwing, dwingt	ik	dwing	dwung/dwüng	dwungen
	du	dwingst	dwungst/dwüngst
	he/se/dat	dwingt	dwung/dwüng
	wi/ji/Se/se	dwingt (dwingen)	dwungen/dwüngen