Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Auslegung [Deutung]

Düden f, Pl.: Düden/~s

Deutung

Düden f, Pl.: Düden/~s

Interpretation

Düden f, Pl.: Düden/~s

Kommentar

Düden f, Pl.: Düden/~s

Verben

irg.wohin weisen

jicht.wohen düden

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
düden; düüd, düüdt	ik	düüd	düüd (düüdte, düdete)	düüdt
	du	düüdst (düdest)	düüdst (düüdtest, düdetest)
	he/se/dat	düüdt (düdet)	düüd (düüdte, düdete)
	wi/ji/Se/se	düüdt (düden)	düden (düüdten, düdeten)

(in Klammern regionale Nebenformen)

auf etw/jmdn deuten [auf etw/jmdn zeigen]

op/up wat/een düden

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
düden; düüd, düüdt	ik	düüd	düüd (düüdte, düdete)	düüdt
	du	düüdst (düdest)	düüdst (düüdtest, düdetest)
	he/se/dat	düüdt (düdet)	düüd (düüdte, düdete)
	wi/ji/Se/se	düüdt (düden)	düden (düüdten, düdeten)

(in Klammern regionale Nebenformen)

auf etw/jmdn zeigen [mit Finger/Arm auf etw/jmdn]

op/up wat/een düden

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
düden; düüd, düüdt	ik	düüd	düüd (düüdte, düdete)	düüdt
	du	düüdst (düdest)	düüdst (düüdtest, düdetest)
	he/se/dat	düüdt (düdet)	düüd (düüdte, düdete)
	wi/ji/Se/se	düüdt (düden)	düden (düüdten, düdeten)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw als etw interpretieren

wat as wat düden

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
düden; düüd, düüdt	ik	düüd	düüd (düüdte, düdete)	düüdt
	du	düüdst (düdest)	düüdst (düüdtest, düdetest)
	he/se/dat	düüdt (düdet)	düüd (düüdte, düdete)
	wi/ji/Se/se	düüdt (düden)	düden (düüdten, düdeten)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw auslegen [etw deutend interpretieren]

wat düden

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
düden; düüd, düüdt	ik	düüd	düüd (düüdte, düdete)	düüdt
	du	düüdst (düdest)	düüdst (düüdtest, düdetest)
	he/se/dat	düüdt (düdet)	düüd (düüdte, düdete)
	wi/ji/Se/se	düüdt (düden)	düden (düüdten, düdeten)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw deuten [etw auslegen/erklären]

wat düden

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
düden; düüd, düüdt	ik	düüd	düüd (düüdte, düdete)	düüdt
	du	düüdst (düdest)	düüdst (düüdtest, düdetest)
	he/se/dat	düüdt (düdet)	düüd (düüdte, düdete)
	wi/ji/Se/se	düüdt (düden)	düden (düüdten, düdeten)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw interpretieren

wat düden

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
düden; düüd, düüdt	ik	düüd	düüd (düüdte, düdete)	düüdt
	du	düüdst (düdest)	düüdst (düüdtest, düdetest)
	he/se/dat	düüdt (düdet)	düüd (düüdte, düdete)
	wi/ji/Se/se	düüdt (düden)	düden (düüdten, düdeten)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw verstehen [etw deuten/auffassen]

wat düden

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
düden; düüd, düüdt	ik	düüd	düüd (düüdte, düdete)	düüdt
	du	düüdst (düdest)	düüdst (düüdtest, düdetest)
	he/se/dat	düüdt (düdet)	düüd (düüdte, düdete)
	wi/ji/Se/se	düüdt (düden)	düden (düüdten, düdeten)

(in Klammern regionale Nebenformen)

weitere Treffer anzeigen

weitere Treffer

Substantiveanzeigen

Verbenanzeigen

Adjektive und Adverbienanzeigen

Ausdrücke, Redensarten, Wendungenanzeigen

zum Seitenanfang