SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdn
anführen
[Gruppe führend vorangehen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[Gruppe leiten/befehligen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[Gruppe leiten/befehligen]
een
föhren
[ø:]
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn benennen]
een
nömen
[œy]
Konjugation
×
Konjugation von nömen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nömen; nööm, nöömt
ik
nööm
nööm
(nöömde)
nöömt
du
nöömst
nöömst
(nöömdest)
he/se/dat
nöömt
nööm
(nöömde)
wi/ji/Se/se
nöömt
(nömen)
nömen
(nöömden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
ansmeren
Konjugation
×
Konjugation von smeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
smeren; smeer, smeert
ik
smeer
smeer
(smeerde)
smeert
du
smeerst
smeerst
(smeerdest)
he/se/dat
smeert
smeer
(smeerde)
wi/ji/Se/se
smeert
(smeren)
smeren
(smeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[bes. beim Spiel: jmdn betrügen/hereinlegen]
een
anmeiern
Konjugation
×
Konjugation von meiern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
meiern; meier, meiert
ik
meier
meier
(meierde)
meiert
du
meierst
meierst
(meierdest)
he/se/dat
meiert
meier
(meierde)
wi/ji/Se/se
meiert
(meiern)
meiern
(meierden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
anmicheln
Konjugation
×
Konjugation von micheln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
micheln; michel, michelt
ik
michel
michel
(michelde)
michelt
du
michelst
michelst
(micheldest)
he/se/dat
michelt
michel
(michelde)
wi/ji/Se/se
michelt
(micheln)
micheln
(michelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
anschieten
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von schieten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schieten; schiet, schiet
ik
schiet
scheet
scheten
du
schittst
scheetst
he/se/dat
schitt
scheet
wi/ji/Se/se
schiet
(schieten)
scheten
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
anschummeln
Konjugation
×
Konjugation von schummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schummeln; schummel, schummelt
ik
schummel
schummel
(schummelde)
schummelt
du
schummelst
schummelst
(schummeldest)
he/se/dat
schummelt
schummel
(schummelde)
wi/ji/Se/se
schummelt
(schummeln)
schummeln
(schummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
belackmeiern
Konjugation
×
Konjugation von meiern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
meiern; meier, meiert
ik
meier
meier
(meierde)
meiert
du
meierst
meierst
(meierdest)
he/se/dat
meiert
meier
(meierde)
wi/ji/Se/se
meiert
(meiern)
meiern
(meierden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
beschieten
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von schieten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schieten; schiet, schiet
ik
schiet
scheet
scheten
du
schittst
scheetst
he/se/dat
schitt
scheet
wi/ji/Se/se
schiet
(schieten)
scheten
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[bes. beim Spiel: jmdn betrügen/hereinlegen]
een
beschummeln
Konjugation
×
Konjugation von schummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schummeln; schummel, schummelt
ik
schummel
schummel
(schummelde)
schummelt
du
schummelst
schummelst
(schummeldest)
he/se/dat
schummelt
schummel
(schummelde)
wi/ji/Se/se
schummelt
(schummeln)
schummeln
(schummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
insepen
Konjugation
×
Konjugation von sepen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
sepen; seep, seept
ik
seep
seep
(seepde)
seept
du
seepst
seepst
(seepdest)
he/se/dat
seept
seep
(seepde)
wi/ji/Se/se
seept
(sepen)
sepen
(seepden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
narren
(hamb)
Konjugation
×
Konjugation von narren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
narren; narr, narrt
ik
narr
narr
(narrde, narrede)
narrt
du
narrst
narrst
(narrdest, narredest)
he/se/dat
narrt
narr
(narrde, narrede)
wi/ji/Se/se
narrt
(narren)
narren
(narrden, narreden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
överdrümpeln
(hamb)
Konjugation
×
Konjugation von drümpeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drümpeln; drümpel, drümpelt
ik
drümpel
drümpel
(drümpelde)
drümpelt
du
drümpelst
drümpelst
(drümpeldest)
he/se/dat
drümpelt
drümpel
(drümpelde)
wi/ji/Se/se
drümpelt
(drümpeln)
drümpeln
(drümpelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
överdümpeln
Konjugation
×
Konjugation von dümpeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
dümpeln; dümpel, dümpelt
ik
dümpel
dümpel
(dümpelde)
dümpelt
du
dümpelst
dümpelst
(dümpeldest)
he/se/dat
dümpelt
dümpel
(dümpelde)
wi/ji/Se/se
dümpelt
(dümpeln)
dümpeln
(dümpelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
rinleggen
Konjugation
×
Konjugation von leggen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leggen; legg, leggt
ik
legg
legg/leed
leggt
du
leggst
leggst/leedst
he/se/dat
leggt
legg/leed
wi/ji/Se/se
leggt
(leggen)
leggen/leden
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
verdummen
Konjugation
×
Konjugation von dummen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
dummen; dumm, dummt
ik
dumm
dumm
(dummde, dummede)
dummt
du
dummst
dummst
(dummdest, dummedest)
he/se/dat
dummt
dumm
(dummde, dummede)
wi/ji/Se/se
dummt
(dummen)
dummen
(dummden, dummeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
verdummbüdeln
Konjugation
×
Konjugation von büdeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
büdeln; büdel, büdelt
ik
büdel
büdel
(büdelde)
büdelt
du
büdelst
büdelst
(büdeldest)
he/se/dat
büdelt
büdel
(büdelde)
wi/ji/Se/se
büdelt
(büdeln)
büdeln
(büdelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
verdummdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anführen
[etw vorbringen/erwähnen]
wat
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
dat
Fell
över
de
Ohren
tehn
/
trecken
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
op't
/
up't
Krüüz
leggen
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
över'n
Löpel
/
Lepel
balberen
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
över't
Ohr
hauen
jmdn
anführen
[Gruppe leiten/befehligen]
bi
een
dat
Leid
hebben
jmdn
anführen
[Gruppe leiten/befehligen]
bi
een
an't
Roder
sitten
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
jmdn an etw/jmdn
heranführen
[an einen Ort/eine Person]
een an wat/een
ranbringen
Konjugation
×
Konjugation von bringen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bringen; bring, bringt
ik
bring
broch/bröch
brocht/bröcht
du
bringst
brochst/bröchst
he/se/dat
bringt
broch/bröch
wi/ji/Se/se
bringt
(bringen)
brochen/bröchen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn an etw
heranführen
[jmdm etw nahebringen]
een mit wat
bekanntmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn an etw
heranführen
[jmdm etw nahebringen]
een mit wat
bekannt
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn an etw
heranführen
[jmdm etw nahebringen]
een mit wat
vertroot
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn an etw
heranführen
[jmdm etw nahebringen]
een mit wat
vertruut
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
an etw
heranführen
an wat
rangahn
Konjugation
×
Konjugation von gahn
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gahn; gah, gaht
ik
gah
gung/güng
gahn
du
geihst
gungst/güngst
he/se/dat
geiht
gung/güng
wi/ji/Se/se
gaht
(gahn)
gungen/güngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang