SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
anfahren
[zu fahren beginnen]
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anblaffen
[jmdn heftig anfahren]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anblasen
[jmdn heftig anfahren]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anfahren
[jmdn beim Fahren streifen/verletzen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anfahren
[jmdn heftig zurechtweisen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[Gruppe führend vorangehen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[Gruppe leiten/befehligen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anherrschen
[jmdn heftig anfahren]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anranzen
[jmdn heftig anfahren]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anraunzen
[jmdn heftig anfahren]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anrotzen
[jmdn heftig anfahren]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anschmieren
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anschnauzen
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
aufbinden
[jmdn belügen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
betrügen
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
führen
[jmdn leiten/befehligen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
hereinlegen
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
hochnehmen
[jmdn anführen/irreführen/täuschen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
linken
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
narren
[jmdn anführen/irreführen/täuschen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
prellen
[jmdn betrügen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
reinlegen
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
übervorteilen
[den Unwissenden/Unaufmerksamen]
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
angeradelt
kommen
mit't Rad
anföhren
kamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anfahren
[in allen hd Bed]
wat
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anführen
[etw vorbringen/erwähnen]
wat
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
führen
[ein Regiment]
wat
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
gegen
etw
anradeln
[gegen den Wind]
gegen
wat
mit'n
/
mit't
Rad
anfohren
/
anföhren
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
nachfahren
[hinterherfahren]
achteranföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
nebenherfahren
bianföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
an etw
heranfahren
an wat
ranföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
erfahren
[etw durch Fahren erlangen/bekommen]
wat
ranföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
heranfahren
wat
ranföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang