SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Bündel
Pack
n
, Pl.: Packen
Bündel
Packen
m
, Pl.: Packens
Gepäck
Pl.: Packen
Nachnahmesendung
Pack
n
för Geld bi Levern, Pl.: Packen ...
Nachnahmesendung
Packen
m
för Geld bi Levern, Pl.: Packens ...
der
Pack
[der Packen]
Pack
n
, Pl.: Packen
Packen
Packen
m
, Pl.: Packens
Packen
Pack
n
, Pl.: Packen
Packung
[Hülle/Umhüllung/Schachtel]
Pack
n
, Pl.: Packen
Packung
[Schachtel mit der Ware]
Pack
n
, Pl.: Packen
Packung
[Schachtel mit der Ware]
Packen
m
, Pl.: Packens
Paket
Packen
m
, Pl.: Packens
Paket
Pack
n
, Pl.: Packen
Paketlösung
Packen
m
, Pl.: Packens
Paketlösung
Pack
n
, Pl.: Packen
Einschreiben
[Paket]
inschreven
Pack
n
, Pl.: inschreven Packen
Einschreibesendung
[Paket]
inschreven
Pack
n
, Pl.: inschreven Packen
Einschreibsendung
[Paket]
inschreven
Pack
n
, Pl.: inschreven Packen
Einschreiben
[Paket]
inschreven
Packen
m
, Pl.: inschreven Packens
Einschreibesendung
[Paket]
inschreven
Packen
m
, Pl.: inschreven Packens
Verben
packen
[Behälter für die Reise füllen]
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
erfassen
[jmdn ergreifen]
een
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
erfassen
[von einer Gemütsbewegung erfasst werden]
een
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
erfüllen
[jmdn innerlich ganz in Anspruch nehmen]
een
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
ergreifen
[jmdn festnehmen]
een
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
ergreifen
[jmdn seelisch packen]
een
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fangen
[jmdn ergreifen u. festhalten]
een
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fangen
[festnehmen]
een
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fassen
[jmdn ergreifen u. festhalten]
een
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
festnehmen
een
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
packen
[jmdn fassen u. halten]
een
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verhaften
een
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
abhauen
[sich davonmachen, verschwinden]
sik
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
packen
[sich davonmachen, verschwinden]
sik
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn irg.wohin
packen
wat/een jicht.wohen
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
leisten
[etw schaffen/vollbringen]
wat
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
packen
[Behälter füllen]
wat
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
packen
[Sachen packen]
wat
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
packen
[etw bewältigen]
wat
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
packen
[etw fassen u. halten]
wat
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
schaffen
[etw packen]
wat
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
überwinden
[etw packen]
wat
packen
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
anzeigen
Anstaltspackung
Anstaltspack
n
, Pl.: Anstaltspacken
Anstaltspackung
Anstaltspacken
m
, Pl.: Anstaltspackens
Einzelpackung
Enkeltpack
n
, Pl.: Enkeltpacken
Einzelpackung
Enkeltpacken
m
, Pl.: Enkeltpackens
Entlarvung
Utpacken
n
Familienpackung
Familienpack
n
, Pl.: Familienpacken
Familienpackung
Familjenpack
n
, Pl.: Familjenpacken
Familienpackung
Familienpacken
m
, Pl.: Familienpackens
Familienpackung
Familjenpacken
m
, Pl.: Familjenpackens
Fangopackung
Fangopack
n
, Pl.: Fangopacken
Fangopackung
Fangopacken
m
, Pl.: Fangopackens
Frischhaltepackung
Frischhoolpacken
m
, Pl.: Frischhoolpackens
Frischhaltepackung
Frischhoolpack
n
, Pl.: Frischhoolpacken
Frischhaltepackung
Frischhollpacken
m
, Pl.: Frischhollpackens
Frischhaltepackung
Frischhollpack
n
, Pl.: Frischhollpacken
Gepäck
Pl.: Packens
Geschenkpackung
Geschenkpack
n
, Pl.: Geschenkpacken
Geschenkpackung
Geschenkpacken
m
, Pl.: Geschenkpackens
Geschenkpackung
Gavenpack
n
(alt)
, Pl.: Gavenpacken
Geschenkpackung
Gavenpacken
m
(alt)
, Pl.: Gavenpackens
Geschenksendung
Geschenkpack
n
, Pl.: Geschenkpacken
Geschenksendung
Geschenkpacken
m
, Pl.: Geschenkpackens
Großpackung
Grootpack
n
, Pl.: Grootpacken
Großpackung
Grootpacken
m
, Pl.: Grootpackens
Habseligkeiten
Pl.: Packeneelken
Handgepäck
Pl.: Handpacken
Handgepäck
Pl.: Handpackens
Hunderterpackung
Hunnerterpack
n
, Pl.: Hunnertenpacken
Hunderterpackung
Hunnerterpacken
m
, Pl.: Hunnertenpackens
Kommissionssendung
Kommischoonspack
n
, Pl.: Kommischoonspacken
Kommissionssendung
Kummischoonspack
n
, Pl.: Kummischoonspacken
Kommissionssendung
Kommischoonspacken
m
, Pl.: Kommischoonspackens
Kommissionssendung
Kummischoonspacken
m
, Pl.: Kummischoonspackens
Mogelpackung
Schummelpack
n
, Pl.: Schummelpacken
Nachfüllpackung
Nafüllpack
n
, Pl.: Nafüllpacken
Rettungspaket
Noothölppacken
m
, Pl.: Noothölppackens
Schlammpackung
Slammpack
n
, Pl.: Slammpacken
Schlammpackung
Slammpacken
m
, Pl.: Slammpackens
Sechserpack
Sösserpack
n
, Pl.: Sösserpacken
Sechserpack
Sösserpacken
m
, Pl.: Sösserpackens
Sechserpackung
Sösserpack
n
, Pl.: Sösserpacken
Sechserpackung
Sösserpacken
m
, Pl.: Sösserpackens
Servicepack
Servicepacken
m
, Pl.: Servicepackens
Siebensachen
Pl.: Packeneelken
Softwarepaket
Programmenpack
n
, Pl.: Programmenpacken
Softwarepaket
Programmenpacken
m
, Pl.: Programmenpackens
Sparpaket
Spoorpack
n
, Pl.: Spoorpacken
Sparpaket
Spoorpacken
m
, Pl.: Spoorpackens
Warensendung
[Paket]
Worenpack
n
, Pl.: Worenpacken
Warensendung
[Paket]
Worenpacken
m
, Pl.: Worenpackens
Zehnerpackung
Teihnerpack
n
, Pl.: Teihnerpacken
Zehnerpackung
Teihnerpacken
m
, Pl.: Teihnerpackens
Zigarettenpackung
Zigarettenpack
n
, Pl.: Zigarettenpacken
Zigarettenpackung
Zigarettenpacken
m
, Pl.: Zigarettenpackens
Zwölferpackung
Twölverpack
n
, Pl.: Twölverpacken
Zwölferpackung
Twölverpacken
m
, Pl.: Twölverpackens
Verben
anzeigen
anfassen
[helfen, zupacken]
topacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
anpacken
[zugreifen, mithelfen]
anpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
auspacken
[in allen hd Bed]
utpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zufassen
[energisch ans Werk gehen]
topacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zugreifen
[tüchtig arbeiten; tüchtig mithelfen]
topacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zugreifen
[tüchtig arbeiten; tüchtig mithelfen]
anpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zulangen
[energisch ans Werk gehen]
anpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zulangen
[energisch ans Werk gehen]
topacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zupacken
[schnell u. fest fassen]
topacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zupacken
[energisch ans Werk gehen]
topacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zupacken
[energisch ans Werk gehen]
anpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
powern
düchtig
topacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anpacken
[jmdn durch Zupacken angreifen]
een
anpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
aufbürden
een wat
oppacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
aufbürden
een wat
uppacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn
entlarven
een/wat
utpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
helfen
[behilflich sein, Hilfe leisten]
mit
anpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
essen
[viel]
sik
vullpacken
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
futtern
[viel]
sik
vullpacken
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich etw
vollpacken
sik wat
vullpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw (in etw)
einpacken
wat (in wat)
inpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
abpacken
wat
afpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anfangen
[temp]
wat
anpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anfassen
[etw anpacken]
wat
anpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw in
Angriff
nehmen
wat
anpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anpacken
[in allen hd Bed]
wat
anpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
beginnen
[temp]
wat
anpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
losgehen
[temp]
wat
anpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
beipacken
wat
bipacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn
beladen
wat/een
bepacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn
bepacken
wat/een
bepacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
hinpacken
wat
henpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw in etw
hineinpacken
wat in wat
rinpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
einschlagen
[zum Transport]
wat
inpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
schichten
wat
openannerpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufpacken
wat
oppacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zusammenpacken
wat
tohooppacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zupacken
[etw bedecken]
wat
topacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zusammenpacken
wat
tosamenpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
umpacken
wat
ümpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
schichten
wat
upenannerpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufpacken
wat
uppacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
auspacken
[in allen hd Bed]
wat
utpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
auswickeln
wat
utpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entpacken
wat
utpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
verpacken
wat
verpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
vollpacken
wat
vullpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
fortlegen
[von einer Stelle an eine andere]
wat
wegpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
verstauen
wat
wegpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
weglegen
[von einer Stelle an eine andere]
wat
wegpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
wegpacken
wat
wegpacken
Konjugation
×
Konjugation von packen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
packen; pack, packt
ik
pack
pack
(packde, packede)
packt
du
packst
packst
(packdest, packedest)
he/se/dat
packt
pack
(packde, packede)
wi/ji/Se/se
packt
(packen)
packen
(packden, packeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
mit
jmdn
nicht
zimperlich
verfahren
een
hart
anpacken
etw
verklausulieren
wat
mit
Klauseln
bepacken
zum Seitenanfang