SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
das
Gefallen
[Wohlgefallen]
Gefallen
n
das
Gefallen
[Wohlgefallen]
Gefall
n
das
Gefallen
[Wohlgefallen]
Möög
[œ:]
f
das
Gefallen
[Wohlgefallen]
Vermaak
m+n
das
Gefallen
[Wohlgefallen]
Pläseer
n
das
Gefallen
[Wohlgefallen]
Beleven
[εɪ]
n
(alt)
das
Gefallen
[Wohlgefallen]
Beleev
[εɪ]
n
(alt)
der
Gefallen
[Gefälligkeit]
Gefallen
m
, Pl.: Gefallen
der
Gefallen
[Gefälligkeit]
Deenst
[εɪ]
m
, Pl.: Deensten
der
Gefallen
[Gefälligkeit]
Fründstück
n
, Pl.: Fründstücken
Verben
jmdm einen
Gefallen
tun
een enen
Deenst
doon
Konjugation
×
Konjugation von doon
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
doon; do, doot
ik
do
dee
daan
du
deist
deest
he/se/dat
deit
dee
wi/ji/Se/se
doot
(doon)
deen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw zum
Gefallen
tun
een wat to
Deensten
doon
Konjugation
×
Konjugation von doon
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
doon; do, doot
ik
do
dee
daan
du
deist
deest
he/se/dat
deit
dee
wi/ji/Se/se
doot
(doon)
deen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw zum
Gefallen
tun
een wat to
Willen
doon
Konjugation
×
Konjugation von doon
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
doon; do, doot
ik
do
dee
daan
du
deist
deest
he/se/dat
deit
dee
wi/ji/Se/se
doot
(doon)
deen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw zum
Gefallen
tun
een wat to
Leev
doon
Konjugation
×
Konjugation von doon
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
doon; do, doot
ik
do
dee
daan
du
deist
deest
he/se/dat
deit
dee
wi/ji/Se/se
doot
(doon)
deen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw zum
Gefallen
tun
een wat to
Leevd
doon
Konjugation
×
Konjugation von doon
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
doon; do, doot
ik
do
dee
daan
du
deist
deest
he/se/dat
deit
dee
wi/ji/Se/se
doot
(doon)
deen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw zum
Gefallen
tun
een wat to
Leevde
doon
Konjugation
×
Konjugation von doon
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
doon; do, doot
ik
do
dee
daan
du
deist
deest
he/se/dat
deit
dee
wi/ji/Se/se
doot
(doon)
deen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw zum
Gefallen
tun
en
Fründstück
an een doon
Konjugation
×
Konjugation von doon
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
doon; do, doot
ik
do
dee
daan
du
deist
deest
he/se/dat
deit
dee
wi/ji/Se/se
doot
(doon)
deen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm
gefallen
een
toseggen
Konjugation
×
Konjugation von seggen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
seggen; segg, seggt
ik
segg
see
seggt
du
seggst
seest
he/se/dat
seggt
see
wi/ji/Se/se
seggt
(seggen)
seen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm
gefallen
een
mögen
[œ:]
Konjugation
×
Konjugation von mögen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mögen
ik
mag
müch/much
mücht/mucht
du
magst
müchst/muchst
he/se/dat
mag
müch/much
wi/ji/Se/se
möögt
(mögen)
müchen/muchen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm
gefallen
een
gefallen
Konjugation
×
Konjugation von fallen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fallen; fall, fallt
ik
fall
full/füll
fullen
du
fallst
fullst/füllst
he/se/dat
fallt
full/füll
wi/ji/Se/se
fallt
(fallen)
fullen/füllen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm
gefallen
een
behagen
Konjugation
×
Konjugation von behagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
behagen; behaag, behaagt
ik
behaag
behaag
(behaagde)
behaagt
du
behaagst
behaagst
(behaagdest)
he/se/dat
behaagt
behaag
(behaagde)
wi/ji/Se/se
behaagt
(behagen)
behagen
(behaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm
gefallen
een
beleven
[εɪ]
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von leven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leven; leev, leevt
ik
leev
leev
(leevde)
leevt
du
leevst
leevst
(leevdest)
he/se/dat
leevt
leev
(leevde)
wi/ji/Se/se
leevt
(leven)
leven
(leevden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich in etw
gefallen
sik in wat
gefallen
Konjugation
×
Konjugation von fallen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fallen; fall, fallt
ik
fall
full/füll
fullen
du
fallst
fullst/füllst
he/se/dat
fallt
full/füll
wi/ji/Se/se
fallt
(fallen)
fullen/füllen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich etw
gefallen
lassen
sik wat
gefallen
laten
Konjugation
×
Konjugation von laten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
laten; laat, laat
ik
laat
leet/lööt
laten
du
lettst/löttst
leetst/löötst
he/se/dat
lett/lött
leet/lööt
wi/ji/Se/se
laat
(laten)
leten/löten
(in Klammern regionale Nebenformen)
Adjektive und Adverbien
gefallen
[part.perf von gefallen]
gefullen
gefallen
[part.perf von fallen]
fullen
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
jmdm
etw
zu
Gefallen
tun
een
wat
to
Gefallen
doon
nach
Gefallen
na
(ehr
/
sien)
Kopp
/
Kupp
un
Gefallen
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
anzeigen
der/die
Gefallene
de
Fullene
m⁄f
, Pl.: de Fullenen
Nichtgefallen
Nichgefallen
n
Nichtgefallen
Nichgefall
n
Wohlgefallen
Wollgefallen
n
Wohlgefallen
Wullgefallen
n
Wohlgefallen
Vermaak
m+n
Wohlgefallen
Möög
[œ:]
f
Adjektive und Adverbien
anzeigen
eingefallen
[in allen hd Bed]
infullen
eingefallen
[im Gesicht]
uttehrt
Deklination
×
uttehrt
Deklination
uttehrte, uttehrten
zum Seitenanfang