SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Absatz
[Unterbrechung einer Fläche, z. B. Treppenabsatz]
Kant
f
, Pl.: Kanten
Einfassung
[Kante]
Kant
f
, Pl.: Kanten
Gebiet
[größerer räumlicher Bereich]
Kant
f
, Pl.: Kanten
Gefilde
Kant
f
, Pl.: Kanten
Gegend
Kant
f
, Pl.: Kanten
Kante
[in allen hd Bed]
Kant
f
, Pl.: Kanten
Laibung
Kant
f
, Pl.: Kanten
Landstrich
[Gegend]
Kant
f
, Pl.: Kanten
Rand
[Rand an einer Vertiefung]
Kant
f
, Pl.: Kanten
Rand
[Rand einer Fläche]
Kant
f
, Pl.: Kanten
Region
[Gegend]
Kant
f
, Pl.: Kanten
Saum
[Rand einer Fläche]
Kant
f
, Pl.: Kanten
Seite
[Rand von Fläche od. Körper, Schmalseite]
Kant
f
, Pl.: Kanten
Spitze
[zur Kleidung]
Kant
f
, Pl.: Kanten
Ufer
Kant
f
, Pl.: Kanten
Wundrand
Kant
f
vun de Wunn, Pl.: Kanten ...
Breitseite
[Längsseite]
lange
Kant
f
, Pl.: lange Kanten
Schmalseite
[in allen hd Bed]
smalle/smale
Kant
f
, Pl.: smalle/smale Kanten
Verben
etw
falzen
wat
kanten
Konjugation
×
Konjugation von kanten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kanten; kant, kant
ik
kant
kant
(kantde, kantede)
kant
du
kantst
(kantest)
kantst
(kantdest, kantedest)
he/se/dat
kant
(kantet)
kant
(kantde, kantede)
wi/ji/Se/se
kant
(kanten)
kanten
(kanteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
kanten
wat
kanten
Konjugation
×
Konjugation von kanten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kanten; kant, kant
ik
kant
kant
(kantde, kantede)
kant
du
kantst
(kantest)
kantst
(kantdest, kantedest)
he/se/dat
kant
(kantet)
kant
(kantde, kantede)
wi/ji/Se/se
kant
(kanten)
kanten
(kanteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
in
jeder
Hinsicht
na
all
Kanten
wendig
sein
[leicht beweglich sein]
sik
kanten
un
kehren
könen
etw
drehen
und
wenden
wat
kanten
un
kehren
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
anzeigen
Außenseite
Butenkant
f
, Pl.: Butenkanten
Bordsteinkante
Boordsteenkant
f
, Pl.: Boordsteenkanten
Bürgersteigkante
Footstiegkant
f
, Pl.: Footstiegkanten
Deichböschung
Diekskant
f
, Pl.: Diekskanten
Dreispitz
Dreekantenhoot
m
, Pl.: Dreekantenhööd
Fabrikant
Fabrikant
m
, Pl.: Fabrikanten
Fußsteigkante
Footstiegkant
f
, Pl.: Footstiegkanten
Gehsteigkante
Footstiegkant
f
, Pl.: Footstiegkanten
Geviert
[Viereck]
Veerkant
n
, Pl.: Veerkanten
Goldrand
Goldkant
f
, Pl.: Goldkanten
Grabenkante
Gravenkant
f
, Pl.: Gravenkanten
Grat
Bargkant
f
, Pl.: Bargkanten
Innenkante
Binnenkant
f
, Pl.: Binnenkanten
Kapelle
[Musikergruppe]
Pl.: Muuskanten
Küste
[vom Land her]
Waterkant
f
, Pl.: Waterkanten
Musikant
Muuskant
m
, Pl.: Muuskanten
Oberkante
Böverkant
f
, Pl.: Böverkanten
Oberkante
Bavenkant
f
, Pl.: Bavenkanten
Praktikant
Praktikant
m
, Pl.: Praktikanten
Punker
Punkrockmuuskant
m
, Pl.: Punkrockmuuskanten
Querseite
Dweerkant
f
, Pl.: Dweerkanten
Querseite
Dwarskant
f
, Pl.: Dwarskanten
Rechteck
Veerkant
n
, Pl.: Veerkanten
Schweißrand
Sweetkant
f
, Pl.: Sweetkanten
Stadtmusikant
Stadtmuuskant
m
, Pl.: Stadtmuuskanten
Straßenmusikant
Stratenmuuskant
m
, Pl.: Stratenmuuskanten
Studiomusiker
Studiomuuskant
m
, Pl.: Studiomuuskanten
Tischkante
Dischkant
f
, Pl.: Dischkanten
Ufer
[Küstensaum]
Waterkant
f
, Pl.: Waterkanten
Viereck
Veerkant
n
, Pl.: Veerkanten
Waldrand
Holtkant
f
, Pl.: Holtkanten
Waldrand
Wooldkant
f
, Pl.: Wooldkanten
Waldsaum
Holtkant
f
, Pl.: Holtkanten
Waldsaum
Wooldkant
f
, Pl.: Wooldkanten
Webekante
Weevkant
f
, Pl.: Weevkanten
Webkante
Weevkant
f
, Pl.: Weevkanten
Wegesrand
Wegkant
f
, Pl.: Wegkanten
Wegrand
Wegkant
f
, Pl.: Wegkanten
Westseite
Westkant
f
, Pl.: Westkanten
Westseite
Westenkant
f
, Pl.: Westenkanten
Westseite
Westerkant
f
, Pl.: Westerkanten
Windseite
Windkant
f
, Pl.: Windkanten
Achteck
Achtkant
f+n
, Pl.: Achtkanten
Autobahndreieck
Autobahndreekant
f+n
, Pl.: Autobahndreekanten
Dreieck
Dreekant
f+n
, Pl.: Dreekanten
Dreikant
Dreekant
f+n
, Pl.: Dreekanten
Giebelfeld
Dreekant
f+n
, Pl.: Dreekanten
Fünfeck
Fiefkant
f+n
, Pl.: Fiefkanten
Winkelmaß
[Winkelmesser]
Geodreekant
f+n
, Pl.: Geodreekanten
Geviert
[Quadrat]
liekmatig
Veerkant
n
, Pl.: liekmatige Veerkanten
Quadrat
liekmatig
Veerkant
n
, Pl.: liekmatige Veerkanten
Geviert
[Quadrat]
liekmatige
Veerkant
n
, Pl.: liekmatige Veerkanten
Quadrat
liekmatige
Veerkant
n
, Pl.: liekmatige Veerkanten
Neuneck
Negenkant
f+n
, Pl.: Negenkanten
Elfeck
Ölvenkant
f+n
, Pl.: Ölvenkanten
Schamdreieck
Schaamdreekant
f+n
, Pl.: Schaamdreekanten
Sechseck
Sösskant
f+n
, Pl.: Sösskanten
Sechskant
Sösskant
f+n
, Pl.: Sösskanten
Siebeneck
Sövenkant
f+n
, Pl.: Sövenkanten
Gleisdreieck
Spoordreekant
f+n
, Pl.: Spoordreekanten
Zehneck
Teihnkant
f+n
, Pl.: Teihnkanten
Zeichendreieck
Tekendreekant
f+n
, Pl.: Tekendreekanten
Zwölfeck
Twölfkant
f+n
, Pl.: Twölfkanten
Warndreieck
Warndreekant
f+n
, Pl.: Warndreekanten
Warndreieck
Wohrschodreekant
f+n
, Pl.: Wohrschodreekanten
Warndreieck
Wohrschudreekant
f+n
, Pl.: Wohrschudreekanten
Verben
anzeigen
etw
abkanten
[in allen hd Bed]
wat
afkanten
Konjugation
×
Konjugation von kanten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kanten; kant, kant
ik
kant
kant
(kantde, kantede)
kant
du
kantst
(kantest)
kantst
(kantdest, kantedest)
he/se/dat
kant
(kantet)
kant
(kantde, kantede)
wi/ji/Se/se
kant
(kanten)
kanten
(kanteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
abmaschen
[Randabschluss stricken]
wat
afkanten
Konjugation
×
Konjugation von kanten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kanten; kant, kant
ik
kant
kant
(kantde, kantede)
kant
du
kantst
(kantest)
kantst
(kantdest, kantedest)
he/se/dat
kant
(kantet)
kant
(kantde, kantede)
wi/ji/Se/se
kant
(kanten)
kanten
(kanteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
verkanten
wat
verkanten
Konjugation
×
Konjugation von kanten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kanten; kant, kant
ik
kant
kant
(kantde, kantede)
kant
du
kantst
(kantest)
kantst
(kantdest, kantedest)
he/se/dat
kant
(kantet)
kant
(kantde, kantede)
wi/ji/Se/se
kant
(kanten)
kanten
(kanteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang