SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
anbrechen
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
anfangen
[in allen hd Bed]
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
mit etw
anfangen
[temp]
anfangen
un ...
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
anlaufen
[einsetzen, beginnen]
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufnehmen
[etw zu tun beginnen]
anfangen
to ...
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
beginnen
[in allen hd Bed]
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
mit etw
beginnen
[temp]
anfangen
un ...
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
einsetzen
[anfangen]
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entzünden
[sich krankhaft röten]
anfangen
to swären
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
erdröhnen
anfangen
to dröhnen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
losgehen
[in allen hd Bed]
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
mit etw
losgehen
[temp]
anfangen
un ...
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
starten
[anfangen]
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
irg.wie
eröffnen
[Börse]
jicht.wo
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich an etw
begeben
[mit etw beginnen]
mit wat
anfangen
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anfangen
[in allen hd Bed]
wat
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anpacken
[etw in Angriff nehmen]
wat
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anstellen
[etw in bestimmter Weise anfangen]
wat
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufmachen
[etw eröffnen/gründen]
wat
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
beginnen
[in allen hd Bed]
wat
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entfalten
[etw beginnen u. intensiv betreiben]
wat
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
eröffnen
[Geschäft, Veranstaltung]
wat
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
losgehen
[in allen hd Bed]
wat
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
starten
[etw anfangen/beginnen lassen]
wat
anfangen
Konjugation
×
Konjugation von fangen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fangen; fang, fangt
ik
fang
fung/füng
fungen
du
fangst
fungst/füngst
he/se/dat
fangt
fung/füng
wi/ji/Se/se
fangt
(fangen)
fungen/füngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
hergehen
und
kochen
anfangen
/
begünnen
to
kaken
hergehen
und
kochen
anfangen
/
begünnen
un
kaken
hergehen
und
kochen
dat
Kaken
anfangen
/
begünnen
das
ist
fruchtlos
dor
kann
man
/
een
nix
mit
anfangen
das
ist
nutzlos
dor
kann
man
/
een
nix
mit
anfangen
zum Seitenanfang