| Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| bekunnen; bekunn, bekunnt | ik | bekunn | bekunn (bekunnde, bekunne) | bekunnt |
| du | bekunnst | bekunnst (bekunndest, bekunnest) | ||
| he/se/dat | bekunnt | bekunn (bekunnde, bekunne) | ||
| wi/ji/Se/se | bekunnt (bekunnen) | bekunnen (bekunnden) |
| Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| bekunnen; bekunn, bekunnt | ik | bekunn | bekunn (bekunnde, bekunne) | bekunnt |
| du | bekunnst | bekunnst (bekunndest, bekunnest) | ||
| he/se/dat | bekunnt | bekunn (bekunnde, bekunne) | ||
| wi/ji/Se/se | bekunnt (bekunnen) | bekunnen (bekunnden) |
| Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| oorkunnen; oorkunn, oorkunnt | ik | oorkunn | oorkunn (oorkunnde, oorkunne) | oorkunnt |
| du | oorkunnst | oorkunnst (oorkunndest, oorkunnest) | ||
| he/se/dat | oorkunnt | oorkunn (oorkunnde, oorkunne) | ||
| wi/ji/Se/se | oorkunnt (oorkunnen) | oorkunnen (oorkunnden) |
| Deklination |
|---|
| kunnenfründliche, kunnenfründlichen |
| Komparation |
|---|
| kunnenfründlicher, kunnenfründlichst |
| Deklination |
|---|
| kunnenrichte, kunnenrichten |
| Komparation |
|---|
| kunnenrichter, kunnenrichtest |
| Deklination |
|---|
| kunnenorienteerte, kunnenorienteerten |
| Komparation |
|---|
| kunnenorienteerter, kunnenorienteertst |
| Deklination |
|---|
| sekunnenlange, sekunnenlangen |
| Deklination |
|---|
| sekunnengaue, sekunnengauen |