SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
täuschen
bedregen
[εɪ]
Konjugation
×
Konjugation von 1dregen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
1dregen; dreeg, dreegt
ik
dreeg
droog/dröög
dragen
du
drüggst
droogst/dröögst
he/se/dat
drüggt
droog/dröög
wi/ji/Se/se
dreegt
(dregen)
drogen/drögen
(in Klammern regionale Nebenformen)
täuschen
[Gegner beim Sport]
een
rinleggen
Konjugation
×
Konjugation von leggen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leggen; legg, leggt
ik
legg
legg/leed
leggt
du
leggst
leggst/leedst
he/se/dat
leggt
legg/leed
wi/ji/Se/se
leggt
(leggen)
leggen/leden
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
[falschen Eindruck vermitteln]
een
tüüschen
(alt)
Konjugation
×
Konjugation von tüüschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
tüüschen; tüüsch, tüüscht
ik
tüüsch
tüüsch
(tüüschde)
tüüscht
du
tüüschst
tüüschst
(tüüschdest)
he/se/dat
tüüscht
tüüsch
(tüüschde)
wi/ji/Se/se
tüüscht
(tüüschen)
tüüschen
(tüüschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
[falschen Eindruck vermitteln]
een wat
vörmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
[falschen Eindruck vermitteln]
een wat
vörspelen
Konjugation
×
Konjugation von spelen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
spelen; speel, speelt
ik
speel
speel
(speelde)
speelt
du
speelst
speelst
(speeldest)
he/se/dat
speelt
speel
(speelde)
wi/ji/Se/se
speelt
(spelen)
spelen
(speelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
[falschen Eindruck vermitteln]
een wat
wiesmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
rinleggen
Konjugation
×
Konjugation von leggen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
leggen; legg, leggt
ik
legg
legg/leed
leggt
du
leggst
leggst/leedst
he/se/dat
leggt
legg/leed
wi/ji/Se/se
leggt
(leggen)
leggen/leden
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
anföhren
Konjugation
×
Konjugation von föhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
föhren; föhr, föhrt
ik
föhr
föhr
(föhrde)
föhrt
du
föhrst
föhrst
(föhrdest)
he/se/dat
föhrt
föhr
(föhrde)
wi/ji/Se/se
föhrt
(föhren)
föhren
(föhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
ansmeren
Konjugation
×
Konjugation von smeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
smeren; smeer, smeert
ik
smeer
smeer
(smeerde)
smeert
du
smeerst
smeerst
(smeerdest)
he/se/dat
smeert
smeer
(smeerde)
wi/ji/Se/se
smeert
(smeren)
smeren
(smeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
anmeiern
Konjugation
×
Konjugation von meiern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
meiern; meier, meiert
ik
meier
meier
(meierde)
meiert
du
meierst
meierst
(meierdest)
he/se/dat
meiert
meier
(meierde)
wi/ji/Se/se
meiert
(meiern)
meiern
(meierden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
anmicheln
Konjugation
×
Konjugation von micheln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
micheln; michel, michelt
ik
michel
michel
(michelde)
michelt
du
michelst
michelst
(micheldest)
he/se/dat
michelt
michel
(michelde)
wi/ji/Se/se
michelt
(micheln)
micheln
(michelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
anschieten
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von schieten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schieten; schiet, schiet
ik
schiet
scheet
scheten
du
schittst
scheetst
he/se/dat
schitt
scheet
wi/ji/Se/se
schiet
(schieten)
scheten
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
anschummeln
Konjugation
×
Konjugation von schummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schummeln; schummel, schummelt
ik
schummel
schummel
(schummelde)
schummelt
du
schummelst
schummelst
(schummeldest)
he/se/dat
schummelt
schummel
(schummelde)
wi/ji/Se/se
schummelt
(schummeln)
schummeln
(schummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
belackmeiern
Konjugation
×
Konjugation von meiern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
meiern; meier, meiert
ik
meier
meier
(meierde)
meiert
du
meierst
meierst
(meierdest)
he/se/dat
meiert
meier
(meierde)
wi/ji/Se/se
meiert
(meiern)
meiern
(meierden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
beschieten
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von schieten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schieten; schiet, schiet
ik
schiet
scheet
scheten
du
schittst
scheetst
he/se/dat
schitt
scheet
wi/ji/Se/se
schiet
(schieten)
scheten
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
beschummeln
Konjugation
×
Konjugation von schummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schummeln; schummel, schummelt
ik
schummel
schummel
(schummelde)
schummelt
du
schummelst
schummelst
(schummeldest)
he/se/dat
schummelt
schummel
(schummelde)
wi/ji/Se/se
schummelt
(schummeln)
schummeln
(schummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
insepen
Konjugation
×
Konjugation von sepen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
sepen; seep, seept
ik
seep
seep
(seepde)
seept
du
seepst
seepst
(seepdest)
he/se/dat
seept
seep
(seepde)
wi/ji/Se/se
seept
(sepen)
sepen
(seepden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
överdrümpeln
(hamb)
Konjugation
×
Konjugation von drümpeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drümpeln; drümpel, drümpelt
ik
drümpel
drümpel
(drümpelde)
drümpelt
du
drümpelst
drümpelst
(drümpeldest)
he/se/dat
drümpelt
drümpel
(drümpelde)
wi/ji/Se/se
drümpelt
(drümpeln)
drümpeln
(drümpelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
täuschen
sik
irren
Konjugation
×
Konjugation von irren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
irren; irr, irrt
ik
irr
irr
(irrde, irrede)
irrt
du
irrst
irrst
(irrdest, irredest)
he/se/dat
irrt
irr
(irrde, irrede)
wi/ji/Se/se
irrt
(irren)
irren
(irrden, irreden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
täuschen
sik
verreken
Konjugation
×
Konjugation von reken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
reken; reken
(reek)
, rekent
(reekt)
ik
reken
(reek)
reken
(reek)
rekent
(reekt)
du
rekenst
(reekst)
rekenst
(reekst)
he/se/dat
rekent
(reekt)
reken
(reek)
wi/ji/Se/se
rekent
(reekt, reken)
reken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
täuschen
bitodenken
Konjugation
×
Konjugation von denken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
denken; denk, denkt
ik
denk
dach
dacht
du
denkst
dachst
he/se/dat
denkt
dach
wi/ji/Se/se
denkt
(denken)
dachen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
täuschen
bitoliggen
Konjugation
×
Konjugation von liggen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
liggen; ligg, liggt
ik
ligg
leeg
legen
du
liggst
leegst
he/se/dat
liggt
leeg
wi/ji/Se/se
liggt
(liggen)
legen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
täuschen
vörbidenken
Konjugation
×
Konjugation von denken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
denken; denk, denkt
ik
denk
dach
dacht
du
denkst
dachst
he/se/dat
denkt
dach
wi/ji/Se/se
denkt
(denken)
dachen
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
jmdn
täuschen
[jmdn hereinlegen]
een
dat
Fell
över
de
Ohren
tehn
/
trecken
jmdn
täuschen
[jmdn hereinlegen]
een
op't
/
up't
Krüüz
leggen
jmdn
täuschen
[jmdn hereinlegen]
een
över'n
Löpel
/
Lepel
balberen
jmdn
täuschen
[jmdn hereinlegen]
een
över't
Ohr
hauen
sich
täuschen
scheef
wickelt
wesen
/
ween
/
sien
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
antäuschen
en
Schienbewegen
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
enttäuschen
een
dalslagen
Konjugation
×
Konjugation von slagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
slagen; slaag, slaagt
ik
slaag
sloog/slöög
slagen
du
sleist
sloogst/slöögst
he/se/dat
sleit
sloog/slöög
wi/ji/Se/se
slaagt
(slagen)
slogen/slögen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
enttäuschen
een
dalslaan
Konjugation
×
Konjugation von slaan
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
slaan; sla, slaat
ik
sla
sloog/slöög
slaan
du
sleist
sloogst/slöögst
he/se/dat
sleit
sloog/slöög
wi/ji/Se/se
slaat
(slaan)
slogen/slögen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn über etw
hinwegtäuschen
een wat
vörspegeln
Konjugation
×
Konjugation von spegeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
spegeln; spegel, spegelt
ik
spegel
spegel
(spegelde)
spegelt
du
spegelst
spegelst
(spegeldest)
he/se/dat
spegelt
spegel
(spegelde)
wi/ji/Se/se
spegelt
(spegeln)
spegeln
(spegelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
vortäuschen
een wat
wiesmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
vortäuschen
een wat
vörmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
vortäuschen
doon
as wenn
Konjugation
×
Konjugation von doon
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
doon; do, doot
ik
do
dee
daan
du
deist
deest
he/se/dat
deit
dee
wi/ji/Se/se
doot
(doon)
deen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
vortäuschen
beren
as wenn
Konjugation
×
Konjugation von beren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
beren; beer, beert
ik
beer
beer
(beerde)
beert
du
beerst
beerst
(beerdest)
he/se/dat
beert
beer
(beerde)
wi/ji/Se/se
beert
(beren)
beren
(beerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
vortäuschen
wat
simuleren
Konjugation
×
Konjugation von simuleren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
simuleren; simuleer, simuleert
ik
simuleer
simuleer
(simuleerde)
simuleert
du
simuleerst
simuleerst
(simuleerdest)
he/se/dat
simuleert
simuleer
(simuleerde)
wi/ji/Se/se
simuleert
(simuleren)
simuleren
(simuleerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
täuschend
ähnlich
to'n
Verwesseln
liek
/
gliek
zum Seitenanfang