SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Falltür
Klapp
f
, Pl.: Klappen
Klappe
[Klappe + (salopp) Bett]
Klapp
f
, Pl.: Klappen
Klappe
[Mund]
Klapp
f
(derb)
, Pl.: Klappen
Klaps
[leichter Schlag mit der flachen Hand]
Klapp
m
, Pl.: Klappen
Mund
[in Bezug auf Reden]
Klapp
f
(derb)
, Pl.: Klappen
Mundwerk
[Redevermögen + Mund]
Klapp
f
(derb)
, Pl.: Klappen
Schlag
[leichter Schlag mit der flachen Hand]
Klapp
m
, Pl.: Klappen
Schlappe
[Niederlage, Misserfolg]
Klapp
m
, Pl.: Klappen
Verben
funktionieren
[von etw]
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
gelingen
[glücken, klappen]
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
glücken
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
klappen
[in allen hd Bed]
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
klatschen
[klatschendes Geräusch machen + klatschend schlagen]
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schnappen
[von der Schere: klappendes Geräusch machen]
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw irg.wohin
klappen
an/op/up/mit wat
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
mit etw
knallen
[mit der Peitsche knallen]
mit wat
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
danebengehen
[misslingen]
nich
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
fehlschlagen
nich
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
missglücken
nich
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
misslingen
nich
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
missraten
nich
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
scheitern
[fehlschlagen/misslingen/missglücken]
nich
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schiefgehen
[misslingen]
nich
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schieflaufen
[misslingen]
nich
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
straucheln
[fehlschlagen/misslingen/missglücken]
nich
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
verquergehen
nich
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw irg.wohin
klappen
wat jicht.wohen
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zurückklappen
wat na achter/achtern
klappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
jmdm
zujubeln
een
towinken
/
towenken
un
klappen
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
anzeigen
Achselklappe
Schullerklapp
f
, Pl.: Schullerklappen
Augenklappe
Ogenklapp
f
, Pl.: Ogenklappen
Beifall
Hannenklappen
n
Fliegenklatsche
Flegenklapp
f
, Pl.: Flegenklappen
Händeklatschen
Hannenklappen
n
Heckklappe
Heckklapp
f
, Pl.: Heckklappen
Herzklappe
Hartklapp
f
, Pl.: Hartklappen
Hosenklappe
Büxenklapp
f
, Pl.: Büxenklappen
Klatsche
Flegenklapp
f
, Pl.: Flegenklappen
Landeklappe
Lannklapp
f
, Pl.: Lannklappen
Luftklappe
Luftklapp
f
, Pl.: Luftklappen
Rückschlagventil
Torüchslagklapp
f
, Pl.: Torüchslagklappen
Scheuklappe
Toomklapp
f
, Pl.: Toomklappen
Scheuklappe
Schoklapp
f
, Pl.: Schoklappen
Scheuklappe
Schuklapp
f
, Pl.: Schuklappen
Schulterklappe
Schullerklapp
f
, Pl.: Schullerklappen
Schulterstück
[Schulterklappe]
Schullerklapp
f
, Pl.: Schullerklappen
Seitenruder
[bewegliche Klappe des Seitenleitwerkes]
Pl.: Siedenklappen
Starterklappe
Luftklapp
f
, Pl.: Luftklappen
Starterklappe
Starterklapp
f
, Pl.: Starterklappen
Strohklappe
Strohklapp
f
, Pl.: Strohklappen
Venenklappe
Blootaderklapp
f
, Pl.: Blootaderklappen
Venenklappe
Venenklapp
f
, Pl.: Venenklappen
Verklappung
Verklappen
f
, Pl.: Verklappen/~s
Verben
anzeigen
aufklaffen
opklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
aufklaffen
upklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
aufklaffen
apenklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
aufklappen
opklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
aufklappen
upklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
aufklappen
apenklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
aufklatschen
opklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
aufklatschen
upklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
hochklappen
hoochklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
nachwirken
[unangenehm]
naklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zusammenklappen
[zusammenbrechen]
tohoopklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zusammenklappen
[zusammenbrechen]
tosamenklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
abklappen
[beim Kinderspiel]
een
afklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
abklappen
[mit Handschlag Handel besiegeln]
wat
afklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufklappen
wat
apenklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufschlagen
[Buch]
wat
apenklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
abklappen
[etw nach unten klappen, z. B. Seitenwand]
wat
dalklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
herunterklappen
wat
dalklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zuklappen
wat
dichtklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
hochklappen
wat
hoochklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
einklappen
wat
inklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufklappen
wat
opklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufschlagen
[Buch]
wat
opklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
herunterklappen
wat
rünnerklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zusammenklappen
[etw einklappen]
wat
tohoopklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zusammenklappen
[Hacken]
wat
tohoopklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zuklappen
wat
toklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zurückklappen
wat
torüchklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zusammenklappen
[etw einklappen]
wat
tosamenklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zusammenklappen
[Hacken]
wat
tosamenklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
umklappen
wat
ümklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufklappen
wat
upklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufschlagen
[Buch]
wat
upklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entsorgen
[Müll/Abfallstoffe beseitigen]
wat
verklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
verklappen
wat
verklappen
Konjugation
×
Konjugation von klappen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
klappen; klapp, klappt
ik
klapp
klapp
(klappde, klappede)
klappt
du
klappst
klappst
(klappdest, klappedest)
he/se/dat
klappt
klapp
(klappde, klappede)
wi/ji/Se/se
klappt
(klappen)
klappen
(klappden, klappeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
das
ist
aufklappbar
dat
kann
man
/
een
opklappen
/
upklappen
das
ist
zusammenklappbar
dat
kann
man
/
een
tohoopklappen
/
tosamenklappen
das
ist
aufklappbar
dat
lett
sik
opklappen
/
upklappen
das
ist
zusammenklappbar
dat
lett
sik
tohoopklappen
/
tosamenklappen
zum Seitenanfang