Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

anfahren [zu fahren beginnen]

anfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn anblaffen [jmdn heftig anfahren]

een anfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn anblasen [jmdn heftig anfahren]

een anfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn anfahren [jmdn beim Fahren streifen/verletzen]

een anfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn anfahren [jmdn heftig zurechtweisen]

een anfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn anherrschen [jmdn heftig anfahren]

een anfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn anranzen [jmdn heftig anfahren]

een anfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn anraunzen [jmdn heftig anfahren]

een anfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn anrotzen [jmdn heftig anfahren]

een anfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn anschnauzen

een anfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

angeradelt kommen

mit't Rad anfohren kamen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt	ik	kaam	keem/kööm	kamen
	du	kummst/kümmst	keemst/köömst
	he/se/dat	kummt/kümmt	keem/kööm
	wi/ji/Se/se	kaamt (kamen)	kemen/kömen

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw anfahren [in allen hd Bed]

wat anfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

Ausdrücke, Redensarten, Wendungenanzeigen

weitere Treffer anzeigen

weitere Treffer

Verbenanzeigen

zum Seitenanfang