SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
etw
fertigmachen
[etw zu Ende bringen]
wat
torechtmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
fertigmachen
[etw zu Ende bringen]
wat
kloormaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
fertigmachen
[etw zu Ende bringen]
wat
schiermaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
fertigmachen
[Schiff auslaufbereit machen]
wat
utkloreren
Konjugation
×
Konjugation von kloreren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kloreren; kloreer, kloreert
ik
kloreer
kloreer
(kloreerde)
kloreert
du
kloreerst
kloreerst
(kloreerdest)
he/se/dat
kloreert
kloreer
(kloreerde)
wi/ji/Se/se
kloreert
(kloreren)
kloreren
(kloreerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
fertigmachen
[bereitmachen]
wat/een/sik
torechtmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
fertigmachen
[bereitmachen]
wat/een/sik
kloormaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
fertigmachen
[bereitmachen]
wat/een/sik
schiermaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
fertigmachen
[bereitmachen]
sik
rüsten
Konjugation
×
Konjugation von rüsten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
rüsten; rüst, rüst
ik
rüst
rüst
(rüstde, rüstede)
rüst
du
rüst
rüst
(rüstdest, rüstedest)
he/se/dat
rüst
rüst
(rüstde, rüstede)
wi/ji/Se/se
rüst
(rüsten)
rüsten
(rüstden, rüsteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fertigmachen
[körperlich, seelisch, wirtschaftlich]
een
beetmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fertigmachen
[körperlich, seelisch, wirtschaftlich]
een
beetkriegen
Konjugation
×
Konjugation von kriegen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kriegen; krieg, kriegt
ik
krieg
kreeg
kregen
du
kriggst
kreegst
he/se/dat
kriggt
kreeg
wi/ji/Se/se
kriegt
(kriegen)
kregen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fertigmachen
[körperlich, seelisch, wirtschaftlich]
een
kaputtmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fertigmachen
[jmdn scharf tadeln]
een
afkanzeln
Konjugation
×
Konjugation von kanzeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kanzeln; kanzel, kanzelt
ik
kanzel
kanzel
(kanzelde)
kanzelt
du
kanzelst
kanzelst
(kanzeldest)
he/se/dat
kanzelt
kanzel
(kanzelde)
wi/ji/Se/se
kanzelt
(kanzeln)
kanzeln
(kanzelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fertigmachen
[jmdn scharf tadeln]
een
rünnermaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fertigmachen
[jmdn scharf tadeln]
een düchtig
utschellen
Konjugation
×
Konjugation von schellen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schellen; schell, schellt
ik
schell
schull/schüll
schullen
du
schellst
schullst/schüllst
he/se/dat
schellt
schull/schüll
wi/ji/Se/se
schellt
(schellen)
schullen/schüllen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fertigmachen
[jmdn scharf tadeln]
een
utlümmeln
Konjugation
×
Konjugation von lümmeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
lümmeln; lümmel, lümmelt
ik
lümmel
lümmel
(lümmelde)
lümmelt
du
lümmelst
lümmelst
(lümmeldest)
he/se/dat
lümmelt
lümmel
(lümmelde)
wi/ji/Se/se
lümmelt
(lümmeln)
lümmeln
(lümmelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fertigmachen
[jmdn scharf tadeln]
een
afschrapen
Konjugation
×
Konjugation von schrapen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schrapen; schraap, schraapt
ik
schraap
schraap
(schraapde)
schraapt
du
schraapst
schraapst
(schraapdest)
he/se/dat
schraapt
schraap
(schraapde)
wi/ji/Se/se
schraapt
(schrapen)
schrapen
(schraapden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fertigmachen
[jmdn scharf tadeln]
een
afmisten
Konjugation
×
Konjugation von misten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
misten; mist, mist
ik
mist
mist
(mistde, mistede)
mist
du
mist
mist
(mistdest, mistedest)
he/se/dat
mist
mist
(mistde, mistede)
wi/ji/Se/se
mist
(misten)
misten
(mistden, misteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fertigmachen
[jmdn scharf tadeln]
een
torechtstöten
Konjugation
×
Konjugation von stöten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
stöten; stööt, stööt
ik
stööt
stött
stött
du
stöttst
stöttst
he/se/dat
stött
stött
wi/ji/Se/se
stööt
(stöten)
stötten
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
fertigmachen
[jmdn scharf tadeln]
een
torechtsetten
Konjugation
×
Konjugation von setten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
setten; sett, sett
ik
sett
sett
(settde, settede)
sett
du
settst
(settest)
settst
(settdest, settedest)
he/se/dat
sett
(settet)
sett
(settde, settede)
wi/ji/Se/se
sett
(setten)
setten
(settden, setteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
jmdn
fertigmachen
[jmdn betont unhöflich/scharf tadeln]
een
de
Bicht
verhören
/
verlesen
(salopp)
jmdn
fertigmachen
[jmdn betont unhöflich/scharf tadeln]
een
in
de
Bicht
nehmen
(salopp)
jmdn
fertigmachen
[jmdn betont unhöflich/scharf tadeln]
een
op't
/
up't
Dack
stiegen
(salopp)
jmdn
fertigmachen
[jmdn betont unhöflich/scharf tadeln]
een
de
Leviten
lesen
(salopp)
jmdn
fertigmachen
[jmdn betont unhöflich/scharf tadeln]
een
op'n
/
up'n
Pott
/
Putt
setten
(salopp)
jmdn
fertigmachen
[jmdn betont unhöflich/scharf tadeln]
een
op'n
/
up'n
Proppen
setten
(salopp)
jmdn
fertigmachen
[jmdn betont unhöflich/scharf tadeln]
een
den
Kopp
/
Kupp
torechtsetten
(salopp)
jmdn
fertigmachen
[jmdn betont unhöflich/scharf tadeln]
een
den
Kopp
/
Kupp
waschen
(salopp)
jmdn
fertigmachen
[jmds seelische Widerstandskraft brechen]
een
dat
Gnick
breken
zum Seitenanfang