Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kennen; kenn, kennt | ik | kenn | kenn (kennde, kennede) | kennt |
du | kennst | kennst (kenndest, kennedest) | ||
he/se/dat | kennt | kenn (kennde, kennede) | ||
wi/ji/Se/se | kennt (kennen) | kennen (kennden, kenneden) |
Komparation |
---|
befohrener, befohrenst |
Deklination |
---|
routineerte, routineerten |
Komparation |
---|
routineerter, routineertst |