SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Abflussgraben
[breiter, in der Marsch]
Weddern
f
, Pl.: Weddern/~s
Witterung
[von Tieren: Geruchssinn + wahrgenommener Geruch]
Weddern
f
Verben
gewittern
weddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schelten
[laut schimpfen]
weddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schimpfen
[laut schimpfen]
weddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
wettern
[schimpfen]
weddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
wettern
[gewittern]
weddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
wittern
weddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
wittern
[durch den Luftzug mit dem Geruchssinn wahrnehmen]
vun wat
Weddern
kriegen
Konjugation
×
Konjugation von kriegen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kriegen; krieg, kriegt
ik
krieg
kreeg
kregen
du
kriggst
kreegst
he/se/dat
kriggt
kreeg
wi/ji/Se/se
kriegt
(kriegen)
kregen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
wittern
[durch den Luftzug mit dem Geruchssinn wahrnehmen]
wat
weddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
gewittern
donnerweddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
losschimpfen
losweddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schelten
donnerweddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schimpfen
donnerweddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
verwittern
verweddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
wettern
[gewittern]
donnerweddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
wettern
[schimpfen]
donnerweddern
Konjugation
×
Konjugation von weddern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
weddern; wedder, weddert
ik
wedder
wedder
(wedderde)
weddert
du
wedderst
wedderst
(wedderdest)
he/se/dat
weddert
wedder
(wedderde)
wi/ji/Se/se
weddert
(weddern)
weddern
(wedderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zuwiderhandeln
towedderndoon
Konjugation
×
Konjugation von doon
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
doon; do, doot
ik
do
dee
daan
du
deist
deest
he/se/dat
deit
dee
wi/ji/Se/se
doot
(doon)
deen
(in Klammern regionale Nebenformen)
gegen jmdn
opponieren
een
toweddern
snacken
Konjugation
×
Konjugation von snacken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snacken; snack, snackt
ik
snack
snack
(snackde, snackede)
snackt
du
snackst
snackst
(snackdest, snackedest)
he/se/dat
snackt
snack
(snackde, snackede)
wi/ji/Se/se
snackt
(snacken)
snacken
(snackden, snackeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm
widersprechen
een
toweddern
snacken
Konjugation
×
Konjugation von snacken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snacken; snack, snackt
ik
snack
snack
(snackde, snackede)
snackt
du
snackst
snackst
(snackdest, snackedest)
he/se/dat
snackt
snack
(snackde, snackede)
wi/ji/Se/se
snackt
(snacken)
snacken
(snackden, snackeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm
unangenehm
sein
een
toweddern
wesen/ween/sien
Konjugation
×
Konjugation von wesen/ween/sien
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wesen/ween/sien; wees/sie, weest/sied
ik
bün
weer/wöör
wesen/ween/west
du
büst
weerst/wöörst
he/se/dat
is
weer/wöör
wi/ji/Se/se
sünd
weren/wören
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich vor etw
ekeln
[Ekel vor etw empfinden]
een wat
toweddern
wesen/ween/sien
Konjugation
×
Konjugation von wesen/ween/sien
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wesen/ween/sien; wees/sie, weest/sied
ik
bün
weer/wöör
wesen/ween/west
du
büst
weerst/wöörst
he/se/dat
is
weer/wöör
wi/ji/Se/se
sünd
weren/wören
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
wiedernehmen
wat
weddernehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zurücknehmen
[etw wieder an sich nehmen]
wat
weddernehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
Adjektive und Adverbien
anzeigen
entgegen
[entgegengesetzt/zuwider]
toweddern
unsympathisch
toweddern
zuwider
toweddern
verhasst
bannig
toweddern
zum Seitenanfang