SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Niederschlagung
[Forderung]
Strieken
n
Stornierung
[Rückgängigmachung eines Auftrages]
Strieken
n
Streichung
Strieken
f
, Pl.: Strieken/~s
Zwangsexmatrikulation
dwungen
Strieken
f
, Pl.: dwungen Strieken/~s
Verben
brünstig
sein
[Katze]
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
herumstreichen
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
herumstreifen
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
herumstrolchen
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
herumstromern
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
herumtreiben
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
herumvagabundieren
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
läufig
sein
[Katze]
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
rumtreiben
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
streichen
[ohne erkennbares Ziel irg.wo umhergehen]
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
streichen
[irg.wo gleichmäßig wehen]
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
streichen
[in ruhigem Flug irg.wo umherfliegen]
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
streiken
strieken
(alt)
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
umherstreichen
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
umherstreifen
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
umhertreiben
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
umhervagabundieren
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
vagabundieren
[sich herumtreiben]
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
niederholen
[Segel]
de
Seils
/
Segels
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich über etw
streichen
een/sik över wat
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
irg.wo
streifen
[ohne erkennbares Ziel irg.wo umhergehen]
jicht.wo
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
glatt
streichen
wat
glatt
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw irg.wohin
streichen
[etw streichend irg.wohin befördern]
wat jicht.wohen
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw auf etw
streichen
[etw irg.wo streichend auftragen (außer Butter)]
wat op/up wat
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
canceln
wat
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
einholen
[Fahnen/Segel]
wat
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
einziehen
[Segel]
wat
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
niederschlagen
[etw erlassen]
wat
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
schärfen
[etw streichend schärfen]
wat
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
stornieren
[Auftrag rückgängig machen]
wat
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
streichen
[etw anstreichen/anmalen]
wat
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
streichen
[etw aus~/durch~/wegstreichen]
wat
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
streichen
[(Seew) etw herunterholen]
wat
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
wetzen
[etw durch Schleifen schärfen]
wat
strieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
jmdn
/
sich
exmatrikulieren
een
/
sik
ut
de
Matrikel
/
Studentenlist
strieken
strömend
in'n
strieken
Stroom
Nichtzutreffendes
streichen
strieken,
wat
nich
passt
Unzutreffendes
bitte
streichen
wat
nich
passt,
strieken
Unzutreffendes
bitte
streichen
wat
nich
todröppt
/
todrippt,
strieken
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
anzeigen
Stellenstreichung
Stellenstrieken
n
Stellenstreichung
Stellenwegstrieken
n
Zapfenstreich
Tappenstriek
m
, Pl.: Tappenstrieken
Zwangsexmatrikulation
Dwangsstrieken
f
, Pl.: Dwangsstrieken/~s
Verben
anzeigen
herumstreichen
rümstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
herumstreifen
rümstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
herumstrolchen
rümstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
herumstromern
rümstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
herumtreiben
rümstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
herumvagabundieren
rümstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
rumtreiben
rümstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
umherstreichen
rümstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
umherstreifen
rümstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
umhertreiben
rümstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
umhervagabundieren
rümstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
vagabundieren
[sich herumtreiben]
rümstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
verstreichen
verstrieken
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anmalen
[etw anstreichen]
wat
anstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anpinseln
wat
anstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anstreichen
wat
anstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
bestreichen
[in allen hd Bed]
wat
bestrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
ausstreichen
[Geschriebenes]
wat
dörchstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
d
u
rchkreuzen
wat
d
ö
rchstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
durchstreichen
wat
dörchstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
wegstreichen
[etw ausstreichen]
wat
dörchstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn
herausstreichen
[in allen hd Bed]
wat/een
rutstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/sich
ausstreichen
[in allen hd Bed]
wat/een/sik
utstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn aus etw
herausstreichen
wat/een ut wat
rutstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
glattstreichen
wat
glattstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
einstreichen
[mit Farbe/Kleister]
wat
instrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
einstreichen
[Geld, Gewinn]
wat
instrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
überfärben
wat
överstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
überstreichen
wat
överstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufstreichen
[etw streichend auftragen]
wat
opstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
auftragen
[Farbe/Salbe]
wat
opstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
herausheben
[etw grafisch herausheben]
wat
rutstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
hervorheben
[etw grafisch herausheben]
wat
rutstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
hervorkehren
[etw betonen]
wat
rutstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
unterstreichen
[etw hervorheben/betonen]
wat
rutstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zurückstreichen
[z. B. Haar]
wat
torüchstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
bekräftigen
[etw nachdrücklich bestätigen]
wat
ünnerstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
betonen
wat
ünnerstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
erhärten
[etw bekräftigen]
wat
ünnerstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
unterstreichen
[unter etw einen Strich ziehen]
wat
ünnerstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufstreichen
[etw streichend auftragen]
wat
upstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
auftragen
[Farbe/Salbe]
wat
upstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
löschen
[Eintragung]
wat
utstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
tilgen
[Geschriebenes]
wat
utstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
wegstreichen
[etw ausstreichen]
wat
utstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
verstreichen
wat
verstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
wegstreichen
[etw ausstreichen]
wat
wegstrieken
Konjugation
×
Konjugation von strieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
strieken; striek, striekt
ik
striek
streek
streken
du
strickst/striekst
streekst
he/se/dat
strickt/striekt
streek
wi/ji/Se/se
striekt
(strieken)
streken
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang