SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
etw/jmdn
verfluchen
wat/een
verdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn
vermaledeien
wat/een
verdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn
verteufeln
wat/een
verdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn
verwünschen
[verfluchen]
wat/een
verdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
verdammen
wat
verdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
verdübeln
wat
verdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
jmdn
anführen
[jmdn betrügen/hereinlegen]
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anschmieren
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
betrügen
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
hereinlegen
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
linken
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
narren
[jmdn anführen/irreführen/täuschen]
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
prellen
[jmdn betrügen]
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
täuschen
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
überlisten
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
übertölpeln
[jmdn plump/dummdreist überlisten]
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
übervorteilen
[den Unwissenden/Unaufmerksamen]
een
överdüveln
Konjugation
×
Konjugation von düveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
düveln; düvel, düvelt
ik
düvel
düvel
(düvelde)
düvelt
du
düvelst
düvelst
(düveldest)
he/se/dat
düvelt
düvel
(düvelde)
wi/ji/Se/se
düvelt
(düveln)
düveln
(düvelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang