Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
künnigen; künnig, künnigt | ik | künnig | künnig (künnigde) | künnigt |
du | künnigst | künnigst (künnigdest) | ||
he/se/dat | künnigt | künnig (künnigde) | ||
wi/ji/Se/se | künnigt (künnigen) | künnigen (künnigden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
künnigen; künnig, künnigt | ik | künnig | künnig (künnigde) | künnigt |
du | künnigst | künnigst (künnigdest) | ||
he/se/dat | künnigt | künnig (künnigde) | ||
wi/ji/Se/se | künnigt (künnigen) | künnigen (künnigden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
künnigen; künnig, künnigt | ik | künnig | künnig (künnigde) | künnigt |
du | künnigst | künnigst (künnigdest) | ||
he/se/dat | künnigt | künnig (künnigde) | ||
wi/ji/Se/se | künnigt (künnigen) | künnigen (künnigden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
künnigen; künnig, künnigt | ik | künnig | künnig (künnigde) | künnigt |
du | künnigst | künnigst (künnigdest) | ||
he/se/dat | künnigt | künnig (künnigde) | ||
wi/ji/Se/se | künnigt (künnigen) | künnigen (künnigden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
künnigen; künnig, künnigt | ik | künnig | künnig (künnigde) | künnigt |
du | künnigst | künnigst (künnigdest) | ||
he/se/dat | künnigt | künnig (künnigde) | ||
wi/ji/Se/se | künnigt (künnigen) | künnigen (künnigden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
künnigen; künnig, künnigt | ik | künnig | künnig (künnigde) | künnigt |
du | künnigst | künnigst (künnigdest) | ||
he/se/dat | künnigt | künnig (künnigde) | ||
wi/ji/Se/se | künnigt (künnigen) | künnigen (künnigden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
künnigen; künnig, künnigt | ik | künnig | künnig (künnigde) | künnigt |
du | künnigst | künnigst (künnigdest) | ||
he/se/dat | künnigt | künnig (künnigde) | ||
wi/ji/Se/se | künnigt (künnigen) | künnigen (künnigden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
künnigen; künnig, künnigt | ik | künnig | künnig (künnigde) | künnigt |
du | künnigst | künnigst (künnigdest) | ||
he/se/dat | künnigt | künnig (künnigde) | ||
wi/ji/Se/se | künnigt (künnigen) | künnigen (künnigden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
künnigen; künnig, künnigt | ik | künnig | künnig (künnigde) | künnigt |
du | künnigst | künnigst (künnigdest) | ||
he/se/dat | künnigt | künnig (künnigde) | ||
wi/ji/Se/se | künnigt (künnigen) | künnigen (künnigden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
künnigen; künnig, künnigt | ik | künnig | künnig (künnigde) | künnigt |
du | künnigst | künnigst (künnigdest) | ||
he/se/dat | künnigt | künnig (künnigde) | ||
wi/ji/Se/se | künnigt (künnigen) | künnigen (künnigden) |