Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
horen; hoor, hoort | ik | hoor | hoor (hoorde) | hoort |
du | hoorst | hoorst (hoordest) | ||
he/se/dat | hoort | hoor (hoorde) | ||
wi/ji/Se/se | hoort (horen) | horen (hoorden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schoren; schoor, schoort | ik | schoor | schoor (schoorde) | schoort |
du | schoorst | schoorst (schoordest) | ||
he/se/dat | schoort | schoor (schoorde) | ||
wi/ji/Se/se | schoort (schoren) | schoren (schoorden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
horen; hoor, hoort | ik | hoor | hoor (hoorde) | hoort |
du | hoorst | hoorst (hoordest) | ||
he/se/dat | hoort | hoor (hoorde) | ||
wi/ji/Se/se | hoort (horen) | horen (hoorden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
horen; hoor, hoort | ik | hoor | hoor (hoorde) | hoort |
du | hoorst | hoorst (hoordest) | ||
he/se/dat | hoort | hoor (hoorde) | ||
wi/ji/Se/se | hoort (horen) | horen (hoorden) |
Deklination |
---|
horenhaftige, horenhaftigen |
Komparation |
---|
horenhaftiger, horenhaftigst |