Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Enthaarung

Afhoren f, Pl.: Afhoren/~s

Verben

(sich) haaren [Haare verlieren]

afhoren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
horen; hoor, hoort	ik	hoor	hoor (hoorde)	hoort
	du	hoorst	hoorst (hoordest)
	he/se/dat	hoort	hoor (hoorde)
	wi/ji/Se/se	hoort (horen)	horen (hoorden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw enthaaren

wat afhoren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
horen; hoor, hoort	ik	hoor	hoor (hoorde)	hoort
	du	hoorst	hoorst (hoordest)
	he/se/dat	hoort	hoor (hoorde)
	wi/ji/Se/se	hoort (horen)	horen (hoorden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang