SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdn
erlösen
[jmdn befreien]
een
befreen
Konjugation
×
Konjugation von freen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
freen; free, freet
ik
free
free
(freetde)
freet
du
freest
freest
(freetdest)
he/se/dat
freet
free
(freetde)
wi/ji/Se/se
freet
(freen)
freen
(freetden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
erlösen
[jmdn befreien]
een
befrien
Konjugation
×
Konjugation von frien
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
frien; frie, friet
ik
frie
frie
(frietde)
friet
du
friest
friest
(frietdest)
he/se/dat
friet
frie
(frietde)
wi/ji/Se/se
friet
(frien)
frien
(frietden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
erlösen
[etw einnehmen/erzielen]
wat
innehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
erlösen
[etw einnehmen/erzielen]
wat
böhren
[ø:]
Konjugation
×
Konjugation von böhren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
böhren; böhr, böhrt
ik
böhr
böhr
(böhrde)
böhrt
du
böhrst
böhrst
(böhrdest)
he/se/dat
böhrt
böhr
(böhrde)
wi/ji/Se/se
böhrt
(böhren)
böhren
(böhrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
erlösen
[etw einnehmen/erzielen]
wat
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
erlösen
[etw einnehmen/erzielen]
wat
verdenen
Konjugation
×
Konjugation von denen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
denen; deen, deent
ik
deen
deen
(deende)
deent
du
deenst
deenst
(deendest)
he/se/dat
deent
deen
(deende)
wi/ji/Se/se
deent
(denen)
denen
(deenden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
jmdn
erlösen
een
ut
de
Noot
hölpen
zum Seitenanfang