Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
geven; giff/geev, geevt | ik | geev | geev | geven |
du | giffst | geevst | ||
he/se/dat | gifft | geev | ||
wi/ji/Se/se | geevt (geven) | geven |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
geven; giff/geev, geevt | ik | geev | geev | geven |
du | giffst | geevst | ||
he/se/dat | gifft | geev | ||
wi/ji/Se/se | geevt (geven) | geven |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
autoriseren; autoriseer, autoriseert | ik | autoriseer | autoriseer (autoriseerde) | autoriseert |
du | autoriseerst | autoriseerst (autoriseerdest) | ||
he/se/dat | autoriseert | autoriseer (autoriseerde) | ||
wi/ji/Se/se | autoriseert (autoriseren) | autoriseren (autoriseerden) |
Deklination |
---|
antiautoritäre, antiautoritären |
Deklination |
---|
egenmächtige, egenmächtigen |
Komparation |
---|
egenmächtiger, egenmächtigst |