Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
maken; maak, maakt | ik | maak | maak/möök | maakt |
du | maakst | maakst/möökst | ||
he/se/dat | maakt | maak/möök | ||
wi/ji/Se/se | maakt (maken) | maken/möken |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
verbarrikaderen; verbarrikadeer, verbarrikadeert | ik | verbarrikadeer | verbarrikadeer (verbarrikadeerde) | verbarrikadeert |
du | verbarrikadeerst | verbarrikadeerst (verbarrikadeerdest) | ||
he/se/dat | verbarrikadeert | verbarrikadeer (verbarrikadeerde) | ||
wi/ji/Se/se | verbarrikadeert (verbarrikaderen) | verbarrikaderen (verbarrikadeerden) |
Deklination |
---|
barri|eerfre'e, barri|eerfre'en |
Deklination |
---|
barri|eerfrie'e, barri|eerfrie'en |
Deklination |
---|
gnarrige, gnarrigen |
Deklination |
---|
gnarrige, gnarrigen |
Deklination |
---|
gnarrige, gnarrigen |
Deklination |
---|
gnarrige, gnarrigen |
Deklination |
---|
gnarrige, gnarrigen |
Deklination |
---|
gnarrige, gnarrigen |
Deklination |
---|
gnarrige, gnarrigen |
Deklination |
---|
gnarrige, gnarrigen |
Deklination |
---|
gnarrige, gnarrigen |
Deklination |
---|
gnarrige, gnarrigen |
Deklination |
---|
gnarrige, gnarrigen |