Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kiemen; kiem, kiemt | ik | kiem | kiem (kiemde) | kiemt |
du | kiemst | kiemst (kiemdest) | ||
he/se/dat | kiemt | kiem (kiemde) | ||
wi/ji/Se/se | kiemt (kiemen) | kiemen (kiemden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kiemen; kiem, kiemt | ik | kiem | kiem (kiemde) | kiemt |
du | kiemst | kiemst (kiemdest) | ||
he/se/dat | kiemt | kiem (kiemde) | ||
wi/ji/Se/se | kiemt (kiemen) | kiemen (kiemden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
maken; maak, maakt | ik | maak | maak/möök | maakt |
du | maakst | maakst/möökst | ||
he/se/dat | maakt | maak/möök | ||
wi/ji/Se/se | maakt (maken) | maken/möken |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
maken; maak, maakt | ik | maak | maak/möök | maakt |
du | maakst | maakst/möökst | ||
he/se/dat | maakt | maak/möök | ||
wi/ji/Se/se | maakt (maken) | maken/möken |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
maken; maak, maakt | ik | maak | maak/möök | maakt |
du | maakst | maakst/möökst | ||
he/se/dat | maakt | maak/möök | ||
wi/ji/Se/se | maakt (maken) | maken/möken |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
maken; maak, maakt | ik | maak | maak/möök | maakt |
du | maakst | maakst/möökst | ||
he/se/dat | maakt | maak/möök | ||
wi/ji/Se/se | maakt (maken) | maken/möken |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
maken; maak, maakt | ik | maak | maak/möök | maakt |
du | maakst | maakst/möökst | ||
he/se/dat | maakt | maak/möök | ||
wi/ji/Se/se | maakt (maken) | maken/möken |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
maken; maak, maakt | ik | maak | maak/möök | maakt |
du | maakst | maakst/möökst | ||
he/se/dat | maakt | maak/möök | ||
wi/ji/Se/se | maakt (maken) | maken/möken |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
maken; maak, maakt | ik | maak | maak/möök | maakt |
du | maakst | maakst/möökst | ||
he/se/dat | maakt | maak/möök | ||
wi/ji/Se/se | maakt (maken) | maken/möken |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
maken; maak, maakt | ik | maak | maak/möök | maakt |
du | maakst | maakst/möökst | ||
he/se/dat | maakt | maak/möök | ||
wi/ji/Se/se | maakt (maken) | maken/möken |
Deklination |
---|
eenkiemblödige, eenkiemblödigen |
Deklination |
---|
eenkiemblöderige, eenkiemblöderigen |
Deklination |
---|
eenkiembladige, eenkiembladigen |
Deklination |
---|
eenkiembladerige, eenkiembladerigen |
Deklination |
---|
eenkiemblödige, eenkiemblödigen |
Deklination |
---|
eenkiemblöderige, eenkiemblöderigen |
Deklination |
---|
eenkiembladige, eenkiembladigen |
Deklination |
---|
eenkiembladerige, eenkiembladerigen |
Deklination |
---|
tweekiemblödige, tweekiemblödigen |
Deklination |
---|
tweekiemblöderige, tweekiemblöderigen |
Deklination |
---|
tweekiembladige, tweekiembladigen |
Deklination |
---|
tweekiembladerige, tweekiembladerigen |
Deklination |
---|
tweekiemblödige, tweekiemblödigen |
Deklination |
---|
tweekiemblöderige, tweekiemblöderigen |
Deklination |
---|
tweekiembladige, tweekiembladigen |
Deklination |
---|
tweekiembladerige, tweekiembladerigen |