Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schocken; schock, schockt | ik | schock | schock (schockde, schocke) | schockt |
du | schockst | schockst (schockdest, schockest) | ||
he/se/dat | schockt | schock (schockde, schocke) | ||
wi/ji/Se/se | schockt (schocken) | schocken (schockden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schockeren; schockeer, schockeert | ik | schockeer | schockeer (schockeerde) | schockeert |
du | schockeerst | schockeerst (schockeerdest) | ||
he/se/dat | schockeert | schockeer (schockeerde) | ||
wi/ji/Se/se | schockeert (schockeren) | schockeren (schockeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schocken; schock, schockt | ik | schock | schock (schockde, schocke) | schockt |
du | schockst | schockst (schockdest, schockest) | ||
he/se/dat | schockt | schock (schockde, schocke) | ||
wi/ji/Se/se | schockt (schocken) | schocken (schockden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schocken; schock, schockt | ik | schock | schock (schockde, schocke) | schockt |
du | schockst | schockst (schockdest, schockest) | ||
he/se/dat | schockt | schock (schockde, schocke) | ||
wi/ji/Se/se | schockt (schocken) | schocken (schockden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schocken; schock, schockt | ik | schock | schock (schockde, schocke) | schockt |
du | schockst | schockst (schockdest, schockest) | ||
he/se/dat | schockt | schock (schockde, schocke) | ||
wi/ji/Se/se | schockt (schocken) | schocken (schockden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schocken; schock, schockt | ik | schock | schock (schockde, schocke) | schockt |
du | schockst | schockst (schockdest, schockest) | ||
he/se/dat | schockt | schock (schockde, schocke) | ||
wi/ji/Se/se | schockt (schocken) | schocken (schockden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schocken; schock, schockt | ik | schock | schock (schockde, schocke) | schockt |
du | schockst | schockst (schockdest, schockest) | ||
he/se/dat | schockt | schock (schockde, schocke) | ||
wi/ji/Se/se | schockt (schocken) | schocken (schockden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schockeren; schockeer, schockeert | ik | schockeer | schockeer (schockeerde) | schockeert |
du | schockeerst | schockeerst (schockeerdest) | ||
he/se/dat | schockeert | schockeer (schockeerde) | ||
wi/ji/Se/se | schockeert (schockeren) | schockeren (schockeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schockeren; schockeer, schockeert | ik | schockeer | schockeer (schockeerde) | schockeert |
du | schockeerst | schockeerst (schockeerdest) | ||
he/se/dat | schockeert | schockeer (schockeerde) | ||
wi/ji/Se/se | schockeert (schockeren) | schockeren (schockeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schockeren; schockeer, schockeert | ik | schockeer | schockeer (schockeerde) | schockeert |
du | schockeerst | schockeerst (schockeerdest) | ||
he/se/dat | schockeert | schockeer (schockeerde) | ||
wi/ji/Se/se | schockeert (schockeren) | schockeren (schockeerden) |
Deklination |
---|
schocklieke, schocklieken |
Deklination |
---|
schockoordige, schockoordigen |
Deklination |
---|
deepschockte, deepschockten |