SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdn
schockieren
een
verferen
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von verferen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
verferen; verfeer, verfeert
ik
verfeer
verfeer
(verfeerde)
verfeert
du
verfeerst
verfeerst
(verfeerdest)
he/se/dat
verfeert
verfeer
(verfeerde)
wi/ji/Se/se
verfeert
(verferen)
verferen
(verfeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schockieren
een
verjagen
Konjugation
×
Konjugation von jagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
jagen; jaag, jaagt
ik
jaag
jaag
(jaagde)
jaagt
du
jaagst
jaagst
(jaagdest)
he/se/dat
jaagt
jaag
(jaagde)
wi/ji/Se/se
jaagt
(jagen)
jagen
(jaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schockieren
een
bang
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schockieren
een enen
Schreck
injagen
Konjugation
×
Konjugation von jagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
jagen; jaag, jaagt
ik
jaag
jaag
(jaagde)
jaagt
du
jaagst
jaagst
(jaagdest)
he/se/dat
jaagt
jaag
(jaagde)
wi/ji/Se/se
jaagt
(jagen)
jagen
(jaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schockieren
een
schocken
Konjugation
×
Konjugation von schocken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schocken; schock, schockt
ik
schock
schock
(schockde, schocke)
schockt
du
schockst
schockst
(schockdest, schockest)
he/se/dat
schockt
schock
(schockde, schocke)
wi/ji/Se/se
schockt
(schocken)
schocken
(schockden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schockieren
een
schockeren
Konjugation
×
Konjugation von schockeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schockeren; schockeer, schockeert
ik
schockeer
schockeer
(schockeerde)
schockeert
du
schockeerst
schockeerst
(schockeerdest)
he/se/dat
schockeert
schockeer
(schockeerde)
wi/ji/Se/se
schockeert
(schockeren)
schockeren
(schockeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schockieren
een
verschrecken
(sw Konjug)
Konjugation
×
Konjugation von schrecken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schrecken; schreck, schreckt
ik
schreck
schreck
(schreckde, schrecke)
schreckt
du
schreckst
schreckst
(schreckdest, schreckest)
he/se/dat
schreckt
schreck
(schreckde, schrecke)
wi/ji/Se/se
schreckt
(schrecken)
schrecken
(schreckden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schockieren
een
schrecken
(sw Konjug)
Konjugation
×
Konjugation von schrecken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schrecken; schreck, schreckt
ik
schreck
schreck
(schreckde, schrecke)
schreckt
du
schreckst
schreckst
(schreckdest, schreckest)
he/se/dat
schreckt
schreck
(schreckde, schrecke)
wi/ji/Se/se
schreckt
(schrecken)
schrecken
(schreckden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang