SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Menge
[bestimmte Anzahl + Menschenmenge]
Meng
f
, Pl.: Mengen
Mischung
[das Mischen]
Mengen
n
Niederschlagsmenge
Meng
f
an Nedderslääg, Pl.: Mengen ...
Verben
sich in etw
mengen
sik in wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich in etw
mischen
sik in wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich unter welche
mengen
sik mang/ünner wölk/welk
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich unter welche
mischen
sik mang/ünner wölk/welk
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
mengen
sik
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
mischen
sik
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
vermengen
sik
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
vermischen
sik
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich mit etw
mengen
sik mit wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich mit etw
mischen
sik mit wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich mit etw
vermengen
sik mit wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich mit etw
vermischen
sik mit wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
durchmengen
wat gründlich
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
d
u
rchmischen
wat gründlich
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw in/mit/unter etw
mengen
wat in/mit/ünner wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw in/mit/unter etw
mischen
wat in/mit/ünner wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw in/mit/unter etw
mixen
wat in/mit/ünner wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
legieren
[Metalle mischen]
wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
mengen
wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
mischen
wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
mixen
wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
vermengen
wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
vermischen
wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw und etw
mengen
wat un wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw und etw
mischen
wat un wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw und etw
mixen
wat un wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw und etw
vermengen
wat un wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw und etw
vermischen
wat un wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
anzeigen
Einfuhrkontingent
Infohrmeng
f
, Pl.: Infohrmengen
Einfuhrkontingent
Importmeng
f
, Pl.: Importmengen
Mengenangabe
Mengenangaav
f
, Pl.: Mengenangaven
Mengenpreis
Mengenpries
m
, Pl.: Mengenpriesen
Mengenrabatt
Mengenaflaat
m
Mengenrabatt
Mengenafslag
m
Mengenrabatt
Mengenrabatt
m
Milchmenge
Melkmeng
f
, Pl.: Melkmengen
Niederschlagsmenge
Regenmeng
f
, Pl.: Regenmengen
Schnittmenge
Snittmeng
f
, Pl.: Snittmengen
Stofffülle
[des Lehrstoffs]
Stoffmeng
f
, Pl.: Stoffmengen
Strommenge
Stroommeng
f
, Pl.: Stroommengen
Vermischung
Vermengen
f
, Pl.: Vermengen/~s
Wärmemenge
Warmsmeng
f
, Pl.: Warmsmengen
Wärmemenge
Warmnismeng
f
, Pl.: Warmnismengen
Wassermenge
Watermeng
f
, Pl.: Watermengen
Zählmaß
[z. B. ein Dutzend]
Mengenmaat
n
Verben
anzeigen
sich mit etw
mengen
sik mit wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich mit etw
mischen
sik mit wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich mit etw
vermengen
sik mit wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich mit etw
vermischen
sik mit wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
mengen
sik
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
mischen
sik
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
vermengen
sik
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
vermischen
sik
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
durchmengen
wat gründlich
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
d
u
rchmischen
wat gründlich
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw in etw
hineinmischen
wat in wat
rinmengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
beimischen
wat
ünnermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw und etw
mengen
wat un wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw und etw
mischen
wat un wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw und etw
mixen
wat un wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw und etw
vermengen
wat un wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw und etw
vermischen
wat un wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
vermengen
wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw miteinander
vermengen
wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
vermischen
wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw miteinander
vermischen
wat
vermengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang