SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
etw
legieren
[in allen hd Bed]
wat
legeren
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von legeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
legeren; legeer, legeert
ik
legeer
legeer
(legeerde)
legeert
du
legeerst
legeerst
(legeerdest)
he/se/dat
legeert
legeer
(legeerde)
wi/ji/Se/se
legeert
(legeren)
legeren
(legeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
legieren
[Metalle mischen]
wat
tohoopsmölten
Konjugation
×
Konjugation von smölten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
smölten; smölt, smölt
ik
smölt
smölt
smölt/smolten
du
smöltst
smöltst
he/se/dat
smölt
smölt
wi/ji/Se/se
smölt
(smölten)
smölten
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
legieren
[Metalle mischen]
wat
tosamensmölten
Konjugation
×
Konjugation von smölten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
smölten; smölt, smölt
ik
smölt
smölt
smölt/smolten
du
smöltst
smöltst
he/se/dat
smölt
smölt
wi/ji/Se/se
smölt
(smölten)
smölten
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
legieren
[Metalle mischen]
wat
mischen
Konjugation
×
Konjugation von mischen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mischen; misch, mischt
ik
misch
misch
(mischde)
mischt
du
mischt
mischt
(mischdest)
he/se/dat
mischt
misch
(mischde)
wi/ji/Se/se
mischt
(mischen)
mischen
(mischden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
legieren
[Metalle mischen]
wat
mengen
Konjugation
×
Konjugation von mengen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengen; meng, mengt
ik
meng
meng
(mengde, mengede)
mengt
du
mengst
mengst
(mengdest, mengedest)
he/se/dat
mengt
meng
(mengde, mengede)
wi/ji/Se/se
mengt
(mengen)
mengen
(mengden, mengeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
legieren
[Metalle mischen]
wat
mengeln
Konjugation
×
Konjugation von mengeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengeln; mengel, mengelt
ik
mengel
mengel
(mengelde)
mengelt
du
mengelst
mengelst
(mengeldest)
he/se/dat
mengelt
mengel
(mengelde)
wi/ji/Se/se
mengelt
(mengeln)
mengeln
(mengelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
legieren
[Metalle mischen]
wat
mengeleren
Konjugation
×
Konjugation von mengeleren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
mengeleren; mengeleer, mengeleert
ik
mengeleer
mengeleer
(mengeleerde)
mengeleert
du
mengeleerst
mengeleerst
(mengeleerdest)
he/se/dat
mengeleert
mengeleer
(mengeleerde)
wi/ji/Se/se
mengeleert
(mengeleren)
mengeleren
(mengeleerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
legieren
[Suppen/Soßen eindicken]
wat
indicken
Konjugation
×
Konjugation von dicken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
dicken; dick, dickt
ik
dick
dick
(dickde, dickede)
dickt
du
dickst
dickst
(dickdest, dickedest)
he/se/dat
dickt
dick
(dickde, dickede)
wi/ji/Se/se
dickt
(dicken)
dicken
(dickden, dickeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
jmdn
delegieren
een
schicken
Konjugation
×
Konjugation von schicken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schicken; schick, schickt
ik
schick
schick
(schickde, schickede)
schickt
du
schickst
schickst
(schickdest, schickedest)
he/se/dat
schickt
schick
(schickde, schickede)
wi/ji/Se/se
schickt
(schicken)
schicken
(schickden, schickeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
delegieren
een
delegeren
[εɪ]
Konjugation
×
Konjugation von delegeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
delegeren; delegeer, delegeert
ik
delegeer
delegeer
(delegeerde)
delegeert
du
delegeerst
delegeerst
(delegeerdest)
he/se/dat
delegeert
delegeer
(delegeerde)
wi/ji/Se/se
delegeert
(delegeren)
delegeren
(delegeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
delegieren
wat
wiedergeven
Konjugation
×
Konjugation von geven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
geven; giff/geev, geevt
ik
geev
geev
geven
du
giffst
geevst
he/se/dat
gifft
geev
wi/ji/Se/se
geevt
(geven)
geven
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
delegieren
wat
delegeren
[εɪ]
Konjugation
×
Konjugation von delegeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
delegeren; delegeer, delegeert
ik
delegeer
delegeer
(delegeerde)
delegeert
du
delegeerst
delegeerst
(delegeerdest)
he/se/dat
delegeert
delegeer
(delegeerde)
wi/ji/Se/se
delegeert
(delegeren)
delegeren
(delegeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang