SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
knien
[auf die Knie gehen]
kneen
[εɪ]
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von kneen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kneen; knee, kneet
ik
knee
knee
(kneetde)
kneet
du
kneest
kneest
(kneetdest)
he/se/dat
kneet
knee
(kneetde)
wi/ji/Se/se
kneet
(kneen)
kneen
(kneetden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
knien
[auf den Knien sitzen]
kneen
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von kneen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kneen; knee, kneet
ik
knee
knee
(kneetde)
kneet
du
kneest
kneest
(kneetdest)
he/se/dat
kneet
knee
(kneetde)
wi/ji/Se/se
kneet
(kneen)
kneen
(kneetden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
irg.wo
niederknien
jicht.wo op/up de
Kneen
gahn
Konjugation
×
Konjugation von gahn
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gahn; gah, gaht
ik
gah
gung/güng
gahn
du
geihst
gungst/güngst
he/se/dat
geiht
gung/güng
wi/ji/Se/se
gaht
(gahn)
gungen/güngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
aufknien
op/up de
Kneen
gahn
Konjugation
×
Konjugation von gahn
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gahn; gah, gaht
ik
gah
gung/güng
gahn
du
geihst
gungst/güngst
he/se/dat
geiht
gung/güng
wi/ji/Se/se
gaht
(gahn)
gungen/güngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
niederknien
op/up de
Kneen
gahn
Konjugation
×
Konjugation von gahn
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gahn; gah, gaht
ik
gah
gung/güng
gahn
du
geihst
gungst/güngst
he/se/dat
geiht
gung/güng
wi/ji/Se/se
gaht
(gahn)
gungen/güngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
niederlassen
[auf die Knie gehen]
op/up de
Kneen
gahn
Konjugation
×
Konjugation von gahn
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gahn; gah, gaht
ik
gah
gung/güng
gahn
du
geihst
gungst/güngst
he/se/dat
geiht
gung/güng
wi/ji/Se/se
gaht
(gahn)
gungen/güngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
knien
[auf den Knien sitzen]
op/up de
Kneen
sitten
Konjugation
×
Konjugation von sitten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
sitten; sitt, sitt
ik
sitt
seet
seten
du
sittst
seetst
he/se/dat
sitt
seet
wi/ji/Se/se
sitt
(sitten)
seten
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
knien
[auf die Knie gehen]
op/up/in de
Kneen
fallen
Konjugation
×
Konjugation von fallen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fallen; fall, fallt
ik
fall
full/füll
fullen
du
fallst
fullst/füllst
he/se/dat
fallt
full/füll
wi/ji/Se/se
fallt
(fallen)
fullen/füllen
(in Klammern regionale Nebenformen)
knien
[auf die Knie gehen]
op/up/in de
Kneen
gahn
Konjugation
×
Konjugation von gahn
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gahn; gah, gaht
ik
gah
gung/güng
gahn
du
geihst
gungst/güngst
he/se/dat
geiht
gung/güng
wi/ji/Se/se
gaht
(gahn)
gungen/güngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
knien
[auf die Knie gehen]
op/up/in de
Kneen
gahn
Konjugation
×
Konjugation von gahn
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gahn; gah, gaht
ik
gah
gung/güng
gahn
du
geihst
gungst/güngst
he/se/dat
geiht
gung/güng
wi/ji/Se/se
gaht
(gahn)
gungen/güngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
Adjektive und Adverbien
kniehoch
bet an/to de
Kneen
knietief
bet an/to de
Kneen
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
zusammenbrechen
[einen Schwächeanfall bekommen]
in
de
Knee
/
Kneen
sacken
wegknicken
[von den Beinen]
sik
in
de
Knee
/
Kneen
scheten
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
anzeigen
Knick
[Biegestelle (Weg, Fluss)]
Knee
[εɪ]
n
, Pl.: Knee/Kneen
Knie
[in allen hd Bed]
Knee
[εɪ]
n
, Pl.: Knee/Kneen
Wackelknie
Wackelknee
n
, Pl.: Wackelknee/~kneen
Verben
anzeigen
irg.wo
niederknien
jicht.wo
dalkneen
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von kneen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kneen; knee, kneet
ik
knee
knee
(kneetde)
kneet
du
kneest
kneest
(kneetdest)
he/se/dat
kneet
knee
(kneetde)
wi/ji/Se/se
kneet
(kneen)
kneen
(kneetden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
niederknien
sik
dalkneen
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von kneen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kneen; knee, kneet
ik
knee
knee
(kneetde)
kneet
du
kneest
kneest
(kneetdest)
he/se/dat
kneet
knee
(kneetde)
wi/ji/Se/se
kneet
(kneen)
kneen
(kneetden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
niederlassen
[auf die Knie gehen]
sik
dalkneen
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von kneen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kneen; knee, kneet
ik
knee
knee
(kneetde)
kneet
du
kneest
kneest
(kneetdest)
he/se/dat
kneet
knee
(kneetde)
wi/ji/Se/se
kneet
(kneen)
kneen
(kneetden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich in etw
hineinknien
sik in wat
rinkneen
Konjugation
×
Konjugation von kneen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kneen; knee, kneet
ik
knee
knee
(kneetde)
kneet
du
kneest
kneest
(kneetdest)
he/se/dat
kneet
knee
(kneetde)
wi/ji/Se/se
kneet
(kneen)
kneen
(kneetden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich in etw
knien
[sich intensiv mit etw beschäftigen]
sik in wat
rinkneen
Konjugation
×
Konjugation von kneen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kneen; knee, kneet
ik
knee
knee
(kneetde)
kneet
du
kneest
kneest
(kneetdest)
he/se/dat
kneet
knee
(kneetde)
wi/ji/Se/se
kneet
(kneen)
kneen
(kneetden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang