SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
etw
verwirren
wat
vertüdeln
Konjugation
×
Konjugation von tüdeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
tüdeln; tüdel, tüdelt
ik
tüdel
tüdel
(tüdelde)
tüdelt
du
tüdelst
tüdelst
(tüdeldest)
he/se/dat
tüdelt
tüdel
(tüdelde)
wi/ji/Se/se
tüdelt
(tüdeln)
tüdeln
(tüdelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
verwirren
wat
vertüdern
Konjugation
×
Konjugation von tüdern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
tüdern; tüder, tüdert
ik
tüder
tüder
(tüderde)
tüdert
du
tüderst
tüderst
(tüderdest)
he/se/dat
tüdert
tüder
(tüderde)
wi/ji/Se/se
tüdert
(tüdern)
tüdern
(tüderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
verwirren
wat
dörchenannerbringen
Konjugation
×
Konjugation von bringen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bringen; bring, bringt
ik
bring
broch/bröch
brocht/bröcht
du
bringst
brochst/bröchst
he/se/dat
bringt
broch/bröch
wi/ji/Se/se
bringt
(bringen)
brochen/bröchen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
verwirren
in'n
Tüdel
kamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
verwirren
dörchenannerkamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
verwirren
sik
vertüdeln
Konjugation
×
Konjugation von tüdeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
tüdeln; tüdel, tüdelt
ik
tüdel
tüdel
(tüdelde)
tüdelt
du
tüdelst
tüdelst
(tüdeldest)
he/se/dat
tüdelt
tüdel
(tüdelde)
wi/ji/Se/se
tüdelt
(tüdeln)
tüdeln
(tüdelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
verwirren
sik
vertüdern
Konjugation
×
Konjugation von tüdern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
tüdern; tüder, tüdert
ik
tüder
tüder
(tüderde)
tüdert
du
tüderst
tüderst
(tüderdest)
he/se/dat
tüdert
tüder
(tüderde)
wi/ji/Se/se
tüdert
(tüdern)
tüdern
(tüderden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwirren
een
verbiestern
Konjugation
×
Konjugation von biestern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
biestern; biester, biestert
ik
biester
biester
(biesterde)
biestert
du
biesterst
biesterst
(biesterdest)
he/se/dat
biestert
biester
(biesterde)
wi/ji/Se/se
biestert
(biestern)
biestern
(biesterden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwirren
een
rammdösig
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwirren
een
dumm
un
dösig
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwirren
een
dörchenannerbringen
Konjugation
×
Konjugation von bringen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bringen; bring, bringt
ik
bring
broch/bröch
brocht/bröcht
du
bringst
brochst/bröchst
he/se/dat
bringt
broch/bröch
wi/ji/Se/se
bringt
(bringen)
brochen/bröchen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwirren
een
dörcheneenbringen
Konjugation
×
Konjugation von bringen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bringen; bring, bringt
ik
bring
broch/bröch
brocht/bröcht
du
bringst
brochst/bröchst
he/se/dat
bringt
broch/bröch
wi/ji/Se/se
bringt
(bringen)
brochen/bröchen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwirren
een
verbasen
Konjugation
×
Konjugation von verbasen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
verbasen; verbaas, verbaast
ik
verbaas
verbaas
(verbaasde)
verbaast
du
verbaast
verbaast
(verbaasdest)
he/se/dat
verbaast
verbaas
(verbaasde)
wi/ji/Se/se
verbaast
(verbasen)
verbasen
(verbaasden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Adjektive und Adverbien
anzeigen
verwirrend
wirrig
Deklination
×
wirrig
Deklination
wirrige, wirrigen
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
sinnverwirrend
sein
de
Sinnen
dörchenanner
/
dörcheneen
bringen
zum Seitenanfang