SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
etw von jmdm
erpressen
wat vun een
afpressen
Konjugation
×
Konjugation von pressen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
pressen; press, presst
ik
press
press
(pressde)
presst
du
presst
presst
(pressdest)
he/se/dat
presst
press
(pressde)
wi/ji/Se/se
presst
(pressen)
pressen
(pressden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw von jmdm
erpressen
een wat
afdwingen
Konjugation
×
Konjugation von dwingen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
dwingen; dwing, dwingt
ik
dwing
dwung/dwüng
dwungen
du
dwingst
dwungst/dwüngst
he/se/dat
dwingt
dwung/dwüng
wi/ji/Se/se
dwingt
(dwingen)
dwungen/dwüngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
erpressen
een
pressen
Konjugation
×
Konjugation von pressen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
pressen; press, presst
ik
press
press
(pressde)
presst
du
presst
presst
(pressdest)
he/se/dat
presst
press
(pressde)
wi/ji/Se/se
presst
(pressen)
pressen
(pressden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
erpressen
een
dwingen
Konjugation
×
Konjugation von dwingen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
dwingen; dwing, dwingt
ik
dwing
dwung/dwüng
dwungen
du
dwingst
dwungst/dwüngst
he/se/dat
dwingt
dwung/dwüng
wi/ji/Se/se
dwingt
(dwingen)
dwungen/dwüngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
jmdn
erpressen
een
ünner
Druck
setten
jmdn
erpressen
een
dat
Mest
op
/
up
de
Bost
setten
jmdn
erpressen
een
de
Pistool
op
/
up
de
Bost
setten
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
etw
aufeinanderpressen
wat
tosamenpressen
Konjugation
×
Konjugation von pressen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
pressen; press, presst
ik
press
press
(pressde)
presst
du
presst
presst
(pressdest)
he/se/dat
presst
press
(pressde)
wi/ji/Se/se
presst
(pressen)
pressen
(pressden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufeinanderpressen
wat
tohooppressen
Konjugation
×
Konjugation von pressen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
pressen; press, presst
ik
press
press
(pressde)
presst
du
presst
presst
(pressdest)
he/se/dat
presst
press
(pressde)
wi/ji/Se/se
presst
(pressen)
pressen
(pressden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufeinanderpressen
wat
openannerpressen
Konjugation
×
Konjugation von pressen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
pressen; press, presst
ik
press
press
(pressde)
presst
du
presst
presst
(pressdest)
he/se/dat
presst
press
(pressde)
wi/ji/Se/se
presst
(pressen)
pressen
(pressden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufeinanderpressen
wat
upenannerpressen
Konjugation
×
Konjugation von pressen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
pressen; press, presst
ik
press
press
(pressde)
presst
du
presst
presst
(pressdest)
he/se/dat
presst
press
(pressde)
wi/ji/Se/se
presst
(pressen)
pressen
(pressden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang