SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
etw
entrüsten
jicht.wo den
Sott
wegmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
sik
opregen
Konjugation
×
Konjugation von regen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
regen; reeg, reegt
ik
reeg
reeg
(reegde)
reegt
du
reegst
reegst
(reegdest)
he/se/dat
reegt
reeg
(reegde)
wi/ji/Se/se
reegt
(regen)
regen
(reegden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
sik
upregen
Konjugation
×
Konjugation von regen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
regen; reeg, reegt
ik
reeg
reeg
(reegde)
reegt
du
reegst
reegst
(reegdest)
he/se/dat
reegt
reeg
(reegde)
wi/ji/Se/se
reegt
(regen)
regen
(reegden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
opbrusen
Konjugation
×
Konjugation von brusen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
brusen; bruus, bruust
ik
bruus
bruus
(bruusde)
bruust
du
bruust
bruust
(bruusdest)
he/se/dat
bruust
bruus
(bruusde)
wi/ji/Se/se
bruust
(brusen)
brusen
(bruusden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
upbrusen
Konjugation
×
Konjugation von brusen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
brusen; bruus, bruust
ik
bruus
bruus
(bruusde)
bruust
du
bruust
bruust
(bruusdest)
he/se/dat
bruust
bruus
(bruusde)
wi/ji/Se/se
bruust
(brusen)
brusen
(bruusden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
kaken
Konjugation
×
Konjugation von kaken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kaken; kaak, kaakt
ik
kaak
kaak
(kaakde)
kaakt
du
kaakst
kaakst
(kaakdest)
he/se/dat
kaakt
kaak
(kaakde)
wi/ji/Se/se
kaakt
(kaken)
kaken
(kaakden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
överkaken
Konjugation
×
Konjugation von kaken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kaken; kaak, kaakt
ik
kaak
kaak
(kaakde)
kaakt
du
kaakst
kaakst
(kaakdest)
he/se/dat
kaakt
kaak
(kaakde)
wi/ji/Se/se
kaakt
(kaken)
kaken
(kaakden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
schümen
Konjugation
×
Konjugation von schümen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schümen; schüüm, schüümt
ik
schüüm
schüüm
(schüümde)
schüümt
du
schüümst
schüümst
(schüümdest)
he/se/dat
schüümt
schüüm
(schüümde)
wi/ji/Se/se
schüümt
(schümen)
schümen
(schüümden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
överschümen
Konjugation
×
Konjugation von schümen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schümen; schüüm, schüümt
ik
schüüm
schüüm
(schüümde)
schüümt
du
schüümst
schüümst
(schüümdest)
he/se/dat
schüümt
schüüm
(schüümde)
wi/ji/Se/se
schüümt
(schümen)
schümen
(schüümden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
in
Brass
kamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
in
Fohrt
kamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
to
Hööch
kamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
to
Hööchd
kamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
to
Hööchde
kamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
in
Raasch
kamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
hoochgahn
Konjugation
×
Konjugation von gahn
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gahn; gah, gaht
ik
gah
gung/güng
gahn
du
geihst
gungst/güngst
he/se/dat
geiht
gung/güng
wi/ji/Se/se
gaht
(gahn)
gungen/güngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
sik
dull
denken
Konjugation
×
Konjugation von denken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
denken; denk, denkt
ik
denk
dach
dacht
du
denkst
dachst
he/se/dat
denkt
dach
wi/ji/Se/se
denkt
(denken)
dachen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entrüsten
sik
dull
snacken
Konjugation
×
Konjugation von snacken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snacken; snack, snackt
ik
snack
snack
(snackde, snackede)
snackt
du
snackst
snackst
(snackdest, snackedest)
he/se/dat
snackt
snack
(snackde, snackede)
wi/ji/Se/se
snackt
(snacken)
snacken
(snackden, snackeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang