SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Vergnügen
[in allen hd Bed]
Höög
[œ:]
f
Vergnügen
[in allen hd Bed]
Vergnögen
[œy]
n
, Pl.: Vergnögen/~s
Vergnügen
[in allen hd Bed außer Fest]
Lust
f
Vergnügen
[in allen hd Bed außer Fest]
Pläseer
n
Vergnügen
[Amüsement]
Fiduuz
m
Vergnügen
[Amüsement]
Spaaß
m
Vergnügen
[Amüsement]
Amüsement
n
, Pl.: Amüsements
Vergnügen
[Freude]
Vermaak
m+n
Verben
jmdn
vergnügen
[jmdn belustigen]
een
amüseren
Konjugation
×
Konjugation von amüseren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
amüseren; amüseer, amüseert
ik
amüseer
amüseer
(amüseerde)
amüseert
du
amüseerst
amüseerst
(amüseerdest)
he/se/dat
amüseert
amüseer
(amüseerde)
wi/ji/Se/se
amüseert
(amüseren)
amüseren
(amüseerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
vergnügen
[sich vergnügen]
sik
vergnögen
[œy]
Konjugation
×
Konjugation von vergnögen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
vergnögen; vergnöög, vergnöögt
ik
vergnöög
vergnöög
(vergnöögde)
vergnöögt
du
vergnöögst
vergnöögst
(vergnöögdest)
he/se/dat
vergnöögt
vergnöög
(vergnöögde)
wi/ji/Se/se
vergnöögt
(vergnögen)
vergnögen
(vergnöögden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
vergnügen
[sich vergnügen]
sik
verlusteren
Konjugation
×
Konjugation von verlusteren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
verlusteren; verlusteer, verlusteert
ik
verlusteer
verlusteer
(verlusteerde)
verlusteert
du
verlusteerst
verlusteerst
(verlusteerdest)
he/se/dat
verlusteert
verlusteer
(verlusteerde)
wi/ji/Se/se
verlusteert
(verlusteren)
verlusteren
(verlusteerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
vergnügen
[sich vergnügen]
sik
amüseren
Konjugation
×
Konjugation von amüseren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
amüseren; amüseer, amüseert
ik
amüseer
amüseer
(amüseerde)
amüseert
du
amüseerst
amüseerst
(amüseerdest)
he/se/dat
amüseert
amüseer
(amüseerde)
wi/ji/Se/se
amüseert
(amüseren)
amüseren
(amüseerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
zum
Vergnügen
för
Vergnögen
zum
Vergnügen
för
Vergnögen
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
anzeigen
Lesevergnügen
Leesvergnögen
n
Missvergnügen
Missvergnögen
n
Mordsvergnügen
Moordsvergnögen
n
Privatvergnügen
Privatvergnögen
n
Tanzvergnügen
Danz
m
op/up de Deel, Pl.: Dänz ...
Tanzvergnügen
Danzvergnögen
n
, Pl.: Danzvergnögen/~s
Wintervergnügen
Winterhöög
f
, Pl.: Winterhögen
Wintervergnügen
Wintervergnögen
n
, Pl.: Wintervergnögen/~s
zum Seitenanfang