Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

jmdn abledern

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn klatschen

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn schlagen [Schläge austeilen/jmdn verprügeln]

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verbimsen

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verdreschen

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verhauen

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verkloppen

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn vermöbeln

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verprügeln

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn versohlen

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn vertrimmen

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verwalken

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verwamsen

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verwichsen

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn wamsen [verprügeln]

een verwichsen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wichsen; wichs, wichst	ik	wichs	wichs (wichsde)	wichst
	du	wichst	wichst (wichsdest)
	he/se/dat	wichst	wichs (wichsde)
	wi/ji/Se/se	wichst (wichsen)	wichsen (wichsden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang