SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdn
abledern
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
klatschen
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schlagen
[Schläge austeilen/jmdn verprügeln]
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verbimsen
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verdreschen
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verhauen
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verkloppen
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
vermöbeln
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verprügeln
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
versohlen
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
vertrimmen
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwalken
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwamsen
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwichsen
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
wamsen
[verprügeln]
een
verwamsen
Konjugation
×
Konjugation von wamsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wamsen; wams, wamst
ik
wams
wams
(wamsde)
wamst
du
wamst
wamst
(wamsdest)
he/se/dat
wamst
wams
(wamsde)
wi/ji/Se/se
wamst
(wamsen)
wamsen
(wamsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang