Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

jmdn bedrängen

een tribuleren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
tribuleren; tribuleer, tribuleert	ik	tribuleer	tribuleer (tribuleerde)	tribuleert
	du	tribuleerst	tribuleerst (tribuleerdest)
	he/se/dat	tribuleert	tribuleer (tribuleerde)
	wi/ji/Se/se	tribuleert (tribuleren)	tribuleren (tribuleerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn drangsalieren [jmdn hartnäckig bedrängen]

een tribuleren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
tribuleren; tribuleer, tribuleert	ik	tribuleer	tribuleer (tribuleerde)	tribuleert
	du	tribuleerst	tribuleerst (tribuleerdest)
	he/se/dat	tribuleert	tribuleer (tribuleerde)
	wi/ji/Se/se	tribuleert (tribuleren)	tribuleren (tribuleerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn quälen [jmdn hartnäckig bedrängen]

een tribuleren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
tribuleren; tribuleer, tribuleert	ik	tribuleer	tribuleer (tribuleerde)	tribuleert
	du	tribuleerst	tribuleerst (tribuleerdest)
	he/se/dat	tribuleert	tribuleer (tribuleerde)
	wi/ji/Se/se	tribuleert (tribuleren)	tribuleren (tribuleerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdm zusetzen [jmdn hartnäckig bedrängen]

een tribuleren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
tribuleren; tribuleer, tribuleert	ik	tribuleer	tribuleer (tribuleerde)	tribuleert
	du	tribuleerst	tribuleerst (tribuleerdest)
	he/se/dat	tribuleert	tribuleer (tribuleerde)
	wi/ji/Se/se	tribuleert (tribuleren)	tribuleren (tribuleerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang