SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Enthauptung
Köppen
f
, Pl.: Köppen/~s
Tasse
Köpp
n
, Pl.: Köppen
Tasse
Köppen
n
, Pl.: Köppens
Verben
etw
stutzen
[Baumkrone]
den Boom
köppen
Konjugation
×
Konjugation von köppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
köppen; köpp, köppt
ik
köpp
köpp
(köppde, köppede)
köppt
du
köppst
köppst
(köppdest, köppedest)
he/se/dat
köppt
köpp
(köppde, köppede)
wi/ji/Se/se
köppt
(köppen)
köppen
(köppden, köppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
enthaupten
een
köppen
Konjugation
×
Konjugation von köppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
köppen; köpp, köppt
ik
köpp
köpp
(köppde, köppede)
köppt
du
köppst
köppst
(köppdest, köppedest)
he/se/dat
köppt
köpp
(köppde, köppede)
wi/ji/Se/se
köppt
(köppen)
köppen
(köppden, köppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
köpfen
een
köppen
Konjugation
×
Konjugation von köppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
köppen; köpp, köppt
ik
köpp
köpp
(köppde, köppede)
köppt
du
köppst
köppst
(köppdest, köppedest)
he/se/dat
köppt
köpp
(köppde, köppede)
wi/ji/Se/se
köppt
(köppen)
köppen
(köppden, köppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
köpfen
[in allen hd Bed]
wat
köppen
Konjugation
×
Konjugation von köppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
köppen; köpp, köppt
ik
köpp
köpp
(köppde, köppede)
köppt
du
köppst
köppst
(köppdest, köppedest)
he/se/dat
köppt
köpp
(köppde, köppede)
wi/ji/Se/se
köppt
(köppen)
köppen
(köppden, köppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
anzeigen
Kaffeetasse
Kaffeköpp
n
, Pl.: Kaffeköppen
Kaffeetasse
Koffieköpp
n
, Pl.: Koffieköppen
Kaffeetasse
Kaffeköppen
n
, Pl.: Kaffeköppens
Kaffeetasse
Koffieköppen
n
, Pl.: Koffieköppens
Kopfnicken
Nickköppen
n
Kopfschütteln
Schüddköppen
n
Schnabeltasse
Snavelköpp
n
, Pl.: Snavelköppen
Schnabeltasse
Snavelköppen
n
, Pl.: Snavelköppens
Teetasse
Teeköpp
n
, Pl.: Teeköppen
Teetasse
Teeköppen
n
, Pl.: Teeköppens
Verben
anzeigen
etw
abnicken
nickköppen
Konjugation
×
Konjugation von köppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
köppen; köpp, köppt
ik
köpp
köpp
(köppde, köppede)
köppt
du
köppst
köppst
(köppdest, köppedest)
he/se/dat
köppt
köpp
(köppde, köppede)
wi/ji/Se/se
köppt
(köppen)
köppen
(köppden, köppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
den
Kopf
schütteln
schüddköppen
Konjugation
×
Konjugation von köppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
köppen; köpp, köppt
ik
köpp
köpp
(köppde, köppede)
köppt
du
köppst
köppst
(köppdest, köppedest)
he/se/dat
köppt
köpp
(köppde, köppede)
wi/ji/Se/se
köppt
(köppen)
köppen
(köppden, köppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
nicken
[in allen hd Bed]
nickköppen
Konjugation
×
Konjugation von köppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
köppen; köpp, köppt
ik
köpp
köpp
(köppde, köppede)
köppt
du
köppst
köppst
(köppdest, köppedest)
he/se/dat
köppt
köpp
(köppde, köppede)
wi/ji/Se/se
köppt
(köppen)
köppen
(köppden, köppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zustimmen
[mit dem Kopf a]
nickköppen
Konjugation
×
Konjugation von köppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
köppen; köpp, köppt
ik
köpp
köpp
(köppde, köppede)
köppt
du
köppst
köppst
(köppdest, köppedest)
he/se/dat
köppt
köpp
(köppde, köppede)
wi/ji/Se/se
köppt
(köppen)
köppen
(köppden, köppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm
zunicken
een
tonickköppen
Konjugation
×
Konjugation von köppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
köppen; köpp, köppt
ik
köpp
köpp
(köppde, köppede)
köppt
du
köppst
köppst
(köppdest, köppedest)
he/se/dat
köppt
köpp
(köppde, köppede)
wi/ji/Se/se
köppt
(köppen)
köppen
(köppden, köppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
einköpfen
[den Ball ins Tor]
wat
rinköppen
Konjugation
×
Konjugation von köppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
köppen; köpp, köppt
ik
köpp
köpp
(köppde, köppede)
köppt
du
köppst
köppst
(köppdest, köppedest)
he/se/dat
köppt
köpp
(köppde, köppede)
wi/ji/Se/se
köppt
(köppen)
köppen
(köppden, köppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
Adjektive und Adverbien
anzeigen
kopfschüttelnd
schüddköppen
zum Seitenanfang