Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

krepieren

kreperen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kreperen; krepeer, krepeert	ik	krepeer	krepeer (krepeerde)	krepeert
	du	krepeerst	krepeerst (krepeerdest)
	he/se/dat	krepeert	krepeer (krepeerde)
	wi/ji/Se/se	krepeert (kreperen)	kreperen (krepeerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

sterben

kreperen (derb)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kreperen; krepeer, krepeert	ik	krepeer	krepeer (krepeerde)	krepeert
	du	krepeerst	krepeerst (krepeerdest)
	he/se/dat	krepeert	krepeer (krepeerde)
	wi/ji/Se/se	krepeert (kreperen)	kreperen (krepeerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

umkommen [sterben]

kreperen (derb)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kreperen; krepeer, krepeert	ik	krepeer	krepeer (krepeerde)	krepeert
	du	krepeerst	krepeerst (krepeerdest)
	he/se/dat	krepeert	krepeer (krepeerde)
	wi/ji/Se/se	krepeert (kreperen)	kreperen (krepeerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

verenden

kreperen (derb)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kreperen; krepeer, krepeert	ik	krepeer	krepeer (krepeerde)	krepeert
	du	krepeerst	krepeerst (krepeerdest)
	he/se/dat	krepeert	krepeer (krepeerde)
	wi/ji/Se/se	krepeert (kreperen)	kreperen (krepeerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

verrecken

kreperen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kreperen; krepeer, krepeert	ik	krepeer	krepeer (krepeerde)	krepeert
	du	krepeerst	krepeerst (krepeerdest)
	he/se/dat	krepeert	krepeer (krepeerde)
	wi/ji/Se/se	krepeert (kreperen)	kreperen (krepeerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang