SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
dreschen
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
abledern
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
klatschen
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schlagen
[Schläge austeilen/jmdn verprügeln]
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verbimsen
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verdreschen
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verhauen
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verkloppen
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
vermöbeln
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verprügeln
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
versohlen
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
vertrimmen
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwalken
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwamsen
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwichsen
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
wamsen
[verprügeln]
een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm einen
Schlag
versetzen
[jmdm eine runterhauen]
een een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schlagen
[jmdm einen Schlag/Schläge versetzen]
een een/wölk/welk
döschen
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn irg.wohin
hauen
[jmdm einen (Schlag) irg.wohin versetzen]
een op/up/in wat
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
prügeln
een/sik wölk/welk
döschen
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
abledern
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
klatschen
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schlagen
[Schläge austeilen/jmdn verprügeln]
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verbimsen
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verdreschen
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verhauen
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verkloppen
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
vermöbeln
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verprügeln
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
versohlen
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
vertrimmen
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwalken
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwamsen
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwichsen
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
wamsen
[verprügeln]
een wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
hauen
op/up een
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
welche
aufmischen
[welche verprügeln]
wölk/welk
döschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
jmdn
abledern
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
klatschen
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schlagen
[Schläge austeilen/jmdn verprügeln]
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verbimsen
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verdreschen
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verhauen
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verkloppen
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
vermöbeln
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verprügeln
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
versohlen
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
vertrimmen
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwalken
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwamsen
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwichsen
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
wamsen
[verprügeln]
een
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
abledern
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
klatschen
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schlagen
[Schläge austeilen/jmdn verprügeln]
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verbimsen
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verdreschen
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verhauen
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verkloppen
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
vermöbeln
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verprügeln
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
versohlen
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
vertrimmen
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwalken
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwamsen
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwichsen
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
wamsen
[verprügeln]
een
indöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
abledern
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
klatschen
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
schlagen
[Schläge austeilen/jmdn verprügeln]
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verbimsen
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verdreschen
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verhauen
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verkloppen
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
vermöbeln
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verprügeln
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
versohlen
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
vertrimmen
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwalken
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwamsen
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwichsen
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
wamsen
[verprügeln]
een
verdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
abdreschen
wat
afdöschen
Konjugation
×
Konjugation von döschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
döschen; dösch, döscht
ik
dösch
dösch
(döschde)
döscht
du
döscht
döscht
(döschdest)
he/se/dat
döscht
dösch
(döschde)
wi/ji/Se/se
döscht
(döschen)
döschen
(döschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang