Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Durchführung

Dörchföhren f, Pl.: Dörchföhren/~s

Verwirklichung

Dörchföhren f, Pl.: Dörchföhren/~s

Vollzug

Dörchföhren f, Pl.: Dörchföhren/~s

Exekutive

dörchföhren Macht f, Pl.: dörchföhren Mächt

Verben

durchfahren

dörchföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

durch/unter/zwischen etw durchfahren

dörch/ünner/twüschen wat dörchföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

durch etw hindurchfahren

dörch wat dörchföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw abhalten [etw veranstalten, z. B. Konferenz]

wat dörchföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw ausführen [etw durchführen]

wat dörchföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw bestreiten [etw durchführen]

wat dörchföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw durchführen

wat dörchföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw exekutieren [etw durchführen/vollziehen]

wat dörchföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw organisieren [etw durchführen]

wat dörchföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

weitere Treffer anzeigen

weitere Treffer

Substantiveanzeigen

Verbenanzeigen

zum Seitenanfang