Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

jmdn abledern

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn durchklopfen

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn durchprügeln

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn durchwalken

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn klatschen

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn schlagen [Schläge austeilen/jmdn verprügeln]

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verbimsen

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verdreschen

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verhauen

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verkloppen

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn vermöbeln

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verprügeln

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn versohlen

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn vertrimmen

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verwalken

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verwamsen

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verwichsen

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn wamsen [verprügeln]

een dörchdaaksen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
daaksen; daaks, daakst	ik	daaks	daaks (daaksde, daaksede)	daakst
	du	daakst	daakst (daaksdest, daaksedest)
	he/se/dat	daakst	daaks (daaksde, daaksede)
	wi/ji/Se/se	daakst (daaksen)	daaksen (daaksden, daakseden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang