SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
blöken
bölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
bölken
bölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
brüllen
bölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
rufen
[laut rufen/singen]
bölken
(abw)
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schreien
[übermäßig laut sprechen/rufen]
bölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
laut/überlaut
sprechen
bölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
laut
weinen
bölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
rufen
[laut rufen/singen]
wat
bölken
(abw)
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
brüllen
wat
bölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
herumbölken
rümbölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
herumschreien
[übermäßig laut]
rümbölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
losschreien
[übermäßig laut lossprechen/~rufen]
losbölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
rülpsen
opbölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
rülpsen
upbölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anbrüllen
een
anbölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
überschreien
een
överbölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
nachschreien
een wat
achteranbölken
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
nachschreien
een wat
nabölken
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
zuschreien
een wat
tobölken
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
zurufen
[laut]
een wat
tobölken
Konjugation
×
Konjugation von bölken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bölken; bölk, bölkt
ik
bölk
bölk
(bölkde, bölkede)
bölkt
du
bölkst
bölkst
(bölkdest, bölkedest)
he/se/dat
bölkt
bölk
(bölkde, bölkede)
wi/ji/Se/se
bölkt
(bölken)
bölken
(bölkden, bölkeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang