Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Verrechnung

Verreken f, Pl.: Verreken/~s

Verben

irregehen [in allen hd Bed]

sik verreken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
reken; reken (reek), rekent (reekt)	ik	reken (reek)	reken (reek)	rekent (reekt)
	du	rekenst (reekst)	rekenst (reekst)
	he/se/dat	rekent (reekt)	reken (reek)
	wi/ji/Se/se	rekent (reekt, reken)	reken

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich irren [in allen hd Bed]

sik verreken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
reken; reken (reek), rekent (reekt)	ik	reken (reek)	reken (reek)	rekent (reekt)
	du	rekenst (reekst)	rekenst (reekst)
	he/se/dat	rekent (reekt)	reken (reek)
	wi/ji/Se/se	rekent (reekt, reken)	reken

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich täuschen

sik verreken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
reken; reken (reek), rekent (reekt)	ik	reken (reek)	reken (reek)	rekent (reekt)
	du	rekenst (reekst)	rekenst (reekst)
	he/se/dat	rekent (reekt)	reken (reek)
	wi/ji/Se/se	rekent (reekt, reken)	reken

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich verrechnen [in allen hd Bed]

sik verreken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
reken; reken (reek), rekent (reekt)	ik	reken (reek)	reken (reek)	rekent (reekt)
	du	rekenst (reekst)	rekenst (reekst)
	he/se/dat	rekent (reekt)	reken (reek)
	wi/ji/Se/se	rekent (reekt, reken)	reken

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich verschätzen

sik verreken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
reken; reken (reek), rekent (reekt)	ik	reken (reek)	reken (reek)	rekent (reekt)
	du	rekenst (reekst)	rekenst (reekst)
	he/se/dat	rekent (reekt)	reken (reek)
	wi/ji/Se/se	rekent (reekt, reken)	reken

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich versehen [sich verrechnen, einen Fehler machen]

sik verreken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
reken; reken (reek), rekent (reekt)	ik	reken (reek)	reken (reek)	rekent (reekt)
	du	rekenst (reekst)	rekenst (reekst)
	he/se/dat	rekent (reekt)	reken (reek)
	wi/ji/Se/se	rekent (reekt, reken)	reken

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich vertun [sich verrechnen, einen Fehler machen]

sik verreken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
reken; reken (reek), rekent (reekt)	ik	reken (reek)	reken (reek)	rekent (reekt)
	du	rekenst (reekst)	rekenst (reekst)
	he/se/dat	rekent (reekt)	reken (reek)
	wi/ji/Se/se	rekent (reekt, reken)	reken

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw verrechnen

wat verreken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
reken; reken (reek), rekent (reekt)	ik	reken (reek)	reken (reek)	rekent (reekt)
	du	rekenst (reekst)	rekenst (reekst)
	he/se/dat	rekent (reekt)	reken (reek)
	wi/ji/Se/se	rekent (reekt, reken)	reken

(in Klammern regionale Nebenformen)

weitere Treffer anzeigen

zum Seitenanfang