SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Freibeuter
Kaper
m
, Pl.: Kapers
Freibeuterschiff
Kaper
m
, Pl.: Kapers
Kaper
[Schiff + Freibeuter]
Kaper
m
, Pl.: Kapers
Pirat
Kaper
m
, Pl.: Kapers
Seeräuber
Kaper
m
, Pl.: Kapers
Seeräuberschiff
Kaper
m
, Pl.: Kapers
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
anzeigen
Entführer
[eines Schiffes]
Kaperer
m
, Pl.: Kaperers
Entführerin
[eines Schiffes]
Kapersche
f
, Pl.: Kaperschen
Entführerin
[eines Schiffes]
Kaperin
f
, Pl.: Kaperinnen
Entführung
[eines Schiffes]
Kaperee
f
, Pl.: Kapereen
Entführung
[eines Schiffes]
Kaperie
f
, Pl.: Kaperien
Freibeuterin
Kapersche
f
, Pl.: Kaperschen
Freibeuterin
Kaperin
f
, Pl.: Kaperinnen
Kaperbrief
Kaperbreef
m
, Pl.: Kaperbreev/~breven
Kaperin
Kapersche
f
, Pl.: Kaperschen
Kaperin
Kaperin
f
, Pl.: Kaperinnen
Seeräuberin
Kapersche
f
, Pl.: Kaperschen
Seeräuberin
Kaperin
f
, Pl.: Kaperinnen
Verben
anzeigen
sich jmdn
kapern
sik een
kapern
Konjugation
×
Konjugation von kapern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kapern; kaper, kapert
ik
kaper
kaper
(kaperde)
kapert
du
kaperst
kaperst
(kaperdest)
he/se/dat
kapert
kaper
(kaperde)
wi/ji/Se/se
kapert
(kapern)
kapern
(kaperden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
begreifen
[etw geistig erfassen]
wat
kaperen
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von kaperen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kaperen; kapeer, kapeert
ik
kapeer
kapeer
(kapeerde)
kapeert
du
kapeerst
kapeerst
(kapeerdest)
he/se/dat
kapeert
kapeer
(kapeerde)
wi/ji/Se/se
kapeert
(kaperen)
kaperen
(kapeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
checken
[etw begreifen]
wat
kaperen
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von kaperen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kaperen; kapeer, kapeert
ik
kapeer
kapeer
(kapeerde)
kapeert
du
kapeerst
kapeerst
(kapeerdest)
he/se/dat
kapeert
kapeer
(kapeerde)
wi/ji/Se/se
kapeert
(kaperen)
kaperen
(kapeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
innewerden
[etw geistig erfassen]
wat
kaperen
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von kaperen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kaperen; kapeer, kapeert
ik
kapeer
kapeer
(kapeerde)
kapeert
du
kapeerst
kapeerst
(kapeerdest)
he/se/dat
kapeert
kapeer
(kapeerde)
wi/ji/Se/se
kapeert
(kaperen)
kaperen
(kapeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
kapieren
[etw geistig erfassen]
wat
kaperen
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von kaperen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kaperen; kapeer, kapeert
ik
kapeer
kapeer
(kapeerde)
kapeert
du
kapeerst
kapeerst
(kapeerdest)
he/se/dat
kapeert
kapeer
(kapeerde)
wi/ji/Se/se
kapeert
(kaperen)
kaperen
(kapeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
packen
[etw begreifen/verstehen]
wat
kaperen
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von kaperen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kaperen; kapeer, kapeert
ik
kapeer
kapeer
(kapeerde)
kapeert
du
kapeerst
kapeerst
(kapeerdest)
he/se/dat
kapeert
kapeer
(kapeerde)
wi/ji/Se/se
kapeert
(kaperen)
kaperen
(kapeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
realisieren
[etw geistig erfassen]
wat
kaperen
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von kaperen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kaperen; kapeer, kapeert
ik
kapeer
kapeer
(kapeerde)
kapeert
du
kapeerst
kapeerst
(kapeerdest)
he/se/dat
kapeert
kapeer
(kapeerde)
wi/ji/Se/se
kapeert
(kaperen)
kaperen
(kapeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
schnallen
[etw begreifen]
wat
kaperen
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von kaperen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kaperen; kapeer, kapeert
ik
kapeer
kapeer
(kapeerde)
kapeert
du
kapeerst
kapeerst
(kapeerdest)
he/se/dat
kapeert
kapeer
(kapeerde)
wi/ji/Se/se
kapeert
(kaperen)
kaperen
(kapeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entführen
[ein Schiff]
wat
kapern
Konjugation
×
Konjugation von kapern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kapern; kaper, kapert
ik
kaper
kaper
(kaperde)
kapert
du
kaperst
kaperst
(kaperdest)
he/se/dat
kapert
kaper
(kaperde)
wi/ji/Se/se
kapert
(kapern)
kapern
(kaperden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
kapern
wat
kapern
Konjugation
×
Konjugation von kapern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kapern; kaper, kapert
ik
kaper
kaper
(kaperde)
kapert
du
kaperst
kaperst
(kaperdest)
he/se/dat
kapert
kaper
(kaperde)
wi/ji/Se/se
kapert
(kapern)
kapern
(kaperden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang