Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

jmdn delegieren

een delegeren [εɪ]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
delegeren; delegeer, delegeert	ik	delegeer	delegeer (delegeerde)	delegeert
	du	delegeerst	delegeerst (delegeerdest)
	he/se/dat	delegeert	delegeer (delegeerde)
	wi/ji/Se/se	delegeert (delegeren)	delegeren (delegeerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn abordnen

een delegeren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
delegeren; delegeer, delegeert	ik	delegeer	delegeer (delegeerde)	delegeert
	du	delegeerst	delegeerst (delegeerdest)
	he/se/dat	delegeert	delegeer (delegeerde)
	wi/ji/Se/se	delegeert (delegeren)	delegeren (delegeerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw delegieren

wat delegeren [εɪ]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
delegeren; delegeer, delegeert	ik	delegeer	delegeer (delegeerde)	delegeert
	du	delegeerst	delegeerst (delegeerdest)
	he/se/dat	delegeert	delegeer (delegeerde)
	wi/ji/Se/se	delegeert (delegeren)	delegeren (delegeerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang