SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
ferkeln
[Ferkel gebären]
Farken/~s
smieten
Konjugation
×
Konjugation von smieten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
smieten; smiet, smiet
ik
smiet
smeet
smeten
du
smittst
smeetst
he/se/dat
smitt
smeet
wi/ji/Se/se
smiet
(smieten)
smeten
(in Klammern regionale Nebenformen)
ferkeln
[Ferkel gebären]
farken
Konjugation
×
Konjugation von farken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
farken; fark, farkt
ik
fark
fark
(farkde, farke)
farkt
du
farkst
farkst
(farkdest, farkest)
he/se/dat
farkt
fark
(farkde, farke)
wi/ji/Se/se
farkt
(farken)
farken
(farkden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
ferkeln
[Schmutz machen]
smeren
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von smeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
smeren; smeer, smeert
ik
smeer
smeer
(smeerde)
smeert
du
smeerst
smeerst
(smeerdest)
he/se/dat
smeert
smeer
(smeerde)
wi/ji/Se/se
smeert
(smeren)
smeren
(smeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
abferkeln
farken
Konjugation
×
Konjugation von farken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
farken; fark, farkt
ik
fark
fark
(farkde, farke)
farkt
du
farkst
farkst
(farkdest, farkest)
he/se/dat
farkt
fark
(farkde, farke)
wi/ji/Se/se
farkt
(farken)
farken
(farkden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang