SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdn
aufwecken
een
opwaken
Konjugation
×
Konjugation von waken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
waken; waak, waakt
ik
waak
waak
(waakde)
waakt
du
waakst
waakst
(waakdest)
he/se/dat
waakt
waak
(waakde)
wi/ji/Se/se
waakt
(waken)
waken
(waakden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
aufwecken
een
upwaken
Konjugation
×
Konjugation von waken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
waken; waak, waakt
ik
waak
waak
(waakde)
waakt
du
waakst
waakst
(waakdest)
he/se/dat
waakt
waak
(waakde)
wi/ji/Se/se
waakt
(waken)
waken
(waakden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
aufwecken
een
waak
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
aufwecken
een
waken
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
aufwecken
een
opwecken
Konjugation
×
Konjugation von wecken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wecken; weck, weckt
ik
weck
weck
(weckde, weckede)
weckt
du
weckst
weckst
(weckdest, weckedest)
he/se/dat
weckt
weck
(weckde, weckede)
wi/ji/Se/se
weckt
(wecken)
wecken
(weckden, weckeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
aufwecken
een
upwecken
Konjugation
×
Konjugation von wecken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wecken; weck, weckt
ik
weck
weck
(weckde, weckede)
weckt
du
weckst
weckst
(weckdest, weckedest)
he/se/dat
weckt
weck
(weckde, weckede)
wi/ji/Se/se
weckt
(wecken)
wecken
(weckden, weckeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
aufwecken
een
wecken
Konjugation
×
Konjugation von wecken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wecken; weck, weckt
ik
weck
weck
(weckde, weckede)
weckt
du
weckst
weckst
(weckdest, weckedest)
he/se/dat
weckt
weck
(weckde, weckede)
wi/ji/Se/se
weckt
(wecken)
wecken
(weckden, weckeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang